من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس
همكاري و همگامي امامان شيعه با حكومت هاي اموي و خصوصا“ « عباسي »

مگر اين : « امام رضا » ( امام هشتم شيعيان ) نبود كه از مبارزات « زيديٌه » عليه خلافت عباسي ؛ خشمگين و بيزار بود ؟ --»
--» ( زندگي سياسي هشتمين امام - جعفر مرتضي حسيني - ص 123 ) .

مگر اين : « امام محمد تقي » ( امام ’نهم شيعيان ) نبود كه ضمن ازدواج با دختر « مآمون عباسي » ؛
2 ميليون درهم ( حدود 2 ميليون دلار آمريكائي ) نيز بعنوان “ دامادي “ از خليفهْ عباسي دريافت كرد ؟ --»
--» ( تاريخ يعقوبي - ج 2 - ص 473 + ’مروج الذهب - ج 2 - ص 442 + كامل - ابن اثير - ج 10 - ص 293 ) .

و مگر اين : « امام موسي’ كاظم » ( امام هفتم شيعيان ) نبود كه بهترين “ پيوند “ها و ارتباطات را با « هارون الرشيد عباسي » داشت ؟

بنابراين : نظريه پردازان اسلام راستين با كدام صداقت و انصاف علمي از “ مصونيت و آزادي مخالفان اسلام “
و از “ شكنجه و آزار شيعيان توسط خلفاي عباسي “ سخن ميگويند ؟ .

بايد دانست كه مخالفت خاموش و گاه آشكار بعضي امامان شيعه - اساسا“ - از انگيزه هاي قشري ( مانند اجراء كامل اصول و حدود اسلامي )
و از هدف هاي ارتجاعي آنها ( مانند استقرار خلافت موروثي خاندان علي يا كسب سهم بيشتر در حكومت ) سرچشمه گرفت. --»
--» ( نقل قول از سه كتاب : طبري + حبيب السير + كتاب الوزراء و الكتٌاب ).

بررسي دقيق “ واقعهْ كربلا “ ؛ بروشني نشان ميدهد كه در “ قيام (؟) امام حسين “ نيز انگيزه هاي مردمي و مترقي ؛ بسيار اندك بوده اند.
قابل ذكر است كه در تمامت دوران سياه حكومت ظالمانه « معاويه » ( پدر يزيد ) - حدود بيست سال « امام حسين » روابط دوستانه و “ محترمانه “اي با وي داشت.

نظريه پردازان “ تشيع سرخ علوي “ ( از جمله دكتر شريعتي و ...... ) كه معاويه را “ نمايندهْ اشرافيت تاريخي “ و “ مركز و مظهر ارتجاع سياسي “ دانسته اند -
- عمدا“ - در اين باره سكوت ميكنند كه در سفرهاي « معاويه » به مكه و مدينه ؛« امام حسين » اولين كسي بود كه همواره به “ پيشواز “ « معاويه » مي شتافت
و “ نمايندهْ اشرافيت تاريخي “ و “ مركز و مظهر ارتجاع سياسي “ را در آغوش ميگرفت .
با چنين مناسبات و روابط “ دوستانه “اي بود كه عليرغم خواست توده ها - در خلع « معاويه » و سرنگوني حكومت بني ا’ميٌه - امام « حسين » ميگفت :
“ ميان من ( حسين ) و « معاويه » عهدي است كه آنرا نقض نميكنم . بنابراين تا « معاويه » زنده است من ( امام حسين ) عليه او مبارزه و طغيان نميكنم “.
امام حسين در نامه اي يه معاويه تاكيد كرد كه : “ من خواهان نبرد يا مخالفت با تو نيستم “ و از اينرو به ياران خويش گفت :
“ تا « معاويه » زنده هست بايد هر يك از شما ( خانه نشيني ) را پيشه خود سازد “ --» ( اخبار الطوال - ص 244 و 245 و 248 ) .
در برابر اين “ آرامش “ و “ ’حسن تفاهم “ بود كه « امام حسين » - همواره - از كمكهاي مالي فراوان و از “ رشوه “هاي هنگفت « معاويه » برخوردار ميشد.
------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. » .
-------------------------
ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس
قتل عام “ ’كفاٌر و بدكيشان و زنادقين “

« طبري » - بطور روشن و آشكار - مينويسد كه : منصور ( خليفه ْ عباسي ) به پسرش ( مهدي ) سفارش كرد كه :
“ بدان ! كه خدا در كتاب خويش ( قرآن ) دستور داده كه شكنجه و عقوبت كسي كه در زمين به تباهي كوشد ؛ مضاعف شود ...
كساني كه با خدا و پيغمبر خدا مي ستيزند ؛ سزاي شان جز اين نيست كه كشته شوند يا بر دار شوند يا يكي از دست ها و يكي از پا ها يشان - به عكس يكديگر - بريده شود.
پسركم ! ’سلطه ؛ ريسمان استوار خداست و دستاويز محكم آن ؛ دين قائم خدا ( اسلام ) است ؛ به حفظ و رعايت آن بكوش و آنرا مصون دار و از آن ( اسلام ) دفاع كن .
’ملحدان را از ميان بردار و منحرفان را از ريشه برانداز و برون شدگان ( از دين ) را با عقوبت بكش و اعضاء ببر’ ! .....“
--» ( تاريخ طبري - ج 11 - ص 5050 - 5051 ).

در اجراي سفارش « منصور عباسي » بود كه پسرش ( مهدي ) قتل عام “ ’كفاٌر و بدكيشان و زنادقين “ را در تماميت دوران خلافت خويش دنبال كرد.
بر خلاف ادعاي نظريه پردازان شيعه مبني بر اينكه : “ اگر معلوم ميشد كسي ؛ شيعه است ؛ ( خلفاي عباسي ) او را ميكشتند “
نيز بي اساس و مغاير با اسناد و حقايق تاريخي ميباشد :

ما - در اينجا - قصد نداريم كه به مماشات ؛ سازش ؛ همكاري و همگامي امامان شيعه با حكومت هاي اموي و خصوصا“ « عباسي » بپردازيم
( در اين باره ما در كتاب « ملاحظاتي در تاريخ ايران ؛ اسلام و اسلام راستين » سخن گفته ام ) اما پرسيدني است كه :

مگر اين : « امام جعفر صادق » ( پيشوا و مؤسس شيعه جعفري ) نبود كه در تمامت دوران « منصور » ( خليفه عباسي )
در كمال راحتي و رفاه به تبليغ و تعليم فقه شيعه مشغول بود و حتي اشخاص و خصوصا“ افراد خانوادهْ خود را از شركت در فعاليت هاي سياسي باز ميداشت ؟ ــ»
ــ» ( در اين باره نگاه كنيد به : تاريخ فخري - ابن طقطقي’ - ص 208 - 209 و 223 + كتاب الوزراء و الكتاب جهشياري - ص 121 - 122 ) .

مگر اين : « امام جعفر صادق » نبود كه از طرف همين منصور ( خليفهْ خونخوار عباسي ) به دريافت لقب « امام صادق » نائل آمد ؟ --»
--» ( نگاه كنيد به : مقاتل الطالبيين - سيد احمد صقر - ص 206 ) .

مگر اين : « امام رضا » ( امام هشتم شيعيان ) نبود كه ضمن ازدواج با دختر مآمون ؛ به « وليعهدي » خليفه عباسي انتخاب شد ؟
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. » .
-------------------------
ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس
ماده گرائي و خرافه پرستي و مذهب !

ماده گرائي در فلسفهْ ايراني - اسلامي در جريان مبارزه عليه خرافه پرستي و مذهب شكل گرفت.
اين جريان فلسفي با مبارزهْ گروهاي پيشرو جامعه - كه خواستار شناخت جديدي از طبيعت و انسان بودند - عميقا“ پيوند داشت.

تعليمات و تبليغات اين متفكران ؛ با منافع اربابان دين و پاسداران سياسي آنها ( خلفا ) عميقا“ تضاد داشت ؛
بهمين جهت تاريخ فلسفهْ مادي و عقايد ضد مذهبي در فرهنگ ايراني - اسلامي از خون متفكران آزاده همواره رنگين است.

يكي از مهمترين دوره هاي تاريخ اسلام ( يعني = دورهْ عباسيان ) - عرصهْ خونين ترين پيكارهاي فلسفي و ضد اسلامي بود .
همهْ متون و منابع معتبر تاريخي - بروشني - نشان ميدهند كه در طول دوران حكومت هاي « بني ا’ميه » و خصوصا“ « عباسيان »
مخالفان اسلام را - هر جا كه دستگير ميكردند - غالبا“ زنجير كرده و بدرگاه خليفه ميبردند تا بدستور او كشته شوند
و هرگاه محل تجمٌع آنها را “ كشف “ مينمودند ؛ آنجا را - همچنان - بر سرشان خراب ميكردند.

مثلا“ : « مهدي » ( خليفهْ عباسي ) ده سال خلافت كرد و تمام اين مدت را به تعقيب و شكنجه و اعدام “ ’ملحدين “ و مخالفان اسلام گذراند .
پسرش ( هادي ) نيز گفته بود : “ بخدا اگر زنده ماندم همهْ مخالفان اسلام را خواهم كشت “
بگزارش طبري و ابن اثير : « هادي » ( خليفهْ عباسي ) براي اعدام زنادقه و مخالفان اسلام ؛ هزار ( 000/1 ) دار برپا كرده بود “ .
--» ( تاريخ طبري - ج 12 - ص 5213 + كامل - ج 10 - ص 52 )
اين گزارش كوتاه نشان ميدهد كه تعداد “ ’كفار “ و مخالفان اسلام در آن عصر فراوان بوده اند « مسعودي » - بروشني - تاكيد ميكند :
“ « مهدي » ( خليفهْ عباسي ) بقتل كفار و بدكيشان و زنادقين - كه در زمان او عده شان افزون شده بود بسي كوشيد. “ --» ( ’مروج الذهب - ج 2 - ص 696 )

« يعقوبي » ( مورخ شيعي ) نيز تصريح ميكند :
“ « مهدي » ( خليفهْ عباسي ) در تعقيب زنديقان و كشتن آنها اصرار ورزيد تا آنكه مردم بسياري را كشت “. --» ( تاريخ يعقوبي - ج 2 - ص 401 ).
حتي’ « هارون الرشيد عباسي » نيز كه به سبب نفوذ خاندان ايراني « برامكه » به علم و فلسفه و ترجمهْ آثار فلاسفهْ يونان علاقه داشت-
در تعقيب و سركوب زنادقه و ديگر مخالفان اسلام ؛ كوشش بسيار كرد : « طبري » در شرح حوادث سال 170 هجري يادآور ميشود كه :
« هارون الرشيد » همه كساني را كه متواري يا مخفي شده بودند ؛ عفو نمود ؛ مگر « زنديق »ها ( يعني = پيروان ماني و مزدك و بطور كلي مخالفان اسلام ) را .
كه « يونس بن افروه » و « يزيد بن فيض » از جملهْ آنها بودند. --» ( تاريخ طبري - ج 12 - ص 5231 ).
« يونس بن افروه » در معايب و مفاسد دين اسلام كتابي تآليف كرده بود.
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. » .
-------------------------
ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس
متفكران پيشرو و اختناق مذهبي !

بسياري از آثار ادبي و اسناد تاريخي ما - در تمامت قرون وسطي’ - از ترس و بيم متفكران ترقيخواه و پيشرو در ابراز عقايد خود حكايت ميكنند.
مثلا“ : شاعر ؛ رياضي دان و زنديق بزرگ « حكيم ’عمر خيٌام » در اشاره به شرايط اختناق مذهبي حاكم بر جامعه بود كه اشاره كرده است :

اسرار جهان چنانكه در دفتر ما است
گفتن نتوان ؛ كه آن ؛ وبال سر ما است
چون نيست در اين مردم نادان اهلي
نتوان گفتن هر آنچه در خاطر ما است

« فضل الله نعيمي » ( رهبر و متفكر جنبش ’حروفيٌه ) نيز بخاطر اختناق و استبداد سياه مذهبي
و براي مصون ماندن از تعقيب و تهديد پاسداران دين و دولت بود كه افكار مترقي خود را در صورت هاي پراكنده ( مختلف ) ابراز مينمود :

تا به من ره نبرد كس بجز از من هرگز
در صورهاي پراكنده از آن مي آيم( ديوان فارسي نعيمي - بكوشش رستم علي ا’ف - ص 19 )

’سلطهْ شريعتمداران و اختناق مذهبي آنچنان عميق و گسترده بود كه بسياري از ’عرفا و متصٌوفه نيز از خشم و كين اربابان دين ؛ دور و در “ امان “ نبودند.
عارف بزرگ قرن ’نهم هجري « عبدالرحمان جامي » در اشاره به حكومت “ فقها “ و تسلط “ واعظان “ است كه يادآور ميشود :

منع واعظ ز خرافات ؛ ز غوغاي عوام
نتوانيم ؛ وليكن به دل انكار كنيم

« عبدالرحمان جامي » - بعنوان يك “ عقيده نگار “ - از حقيقتي سخن ميگويد كه - كاملا“ - عقيدهْ ما را تائيد ميكند. او در بيان فرقه هاي متصوفه يادآور ميشود :
“ در ميان صوفيان حقيقي ؛ دستجات ديگري نيز وجود داشت كه شكل ادبي و اصطلاحات صوفيگري را به عاريت گرفته بودند
ولي افكار واقعي و روش زندگي آنان ؛ هيچ وجه اشتراكي با تصوف نداشت و حتي’ مخالف آن بودند. “ --» ( نفحات الانس - چاپ كلكته - ص 13 - 17 )

بنابراين: در تحقيق و بررسي انديشه هاي فلسفي در فرهنگ ايراني - اسلامي ؛ اولا“ : بايد شرايط سخت مذهبي حاكم بر جامعهْ آن زمان را - بدرستي - شناخت
و ثانيا“ : بايد به رمز و راز واژه ها و مفاهيم ؛ و لفٌافهْ ظاهري انديشه هاي متفكران پيشرو پي ’برد.

مورخين و تذكره نويسان از متفكران مادي ؛ ’ملحد و از زنادقهْ بسياري نام برده اند كه به غيراز تني چند ؛
از ده ها متفكر ضد اسلامي ديگر ؛ هيچگونه اثري در دست نيست.

هسته هاي نخستين ماده گرائي در دوران اسلامي را ميتوان در افكار “ دهري “هاي صدر اسلام يافت.
متفكران اين دوره ؛ مرگ و ديگر پديده هاي طبيعي را تنها به اتكاء به قوانين “ دهر “ ( دنياي مادي ) تبيين ميكردند. --» ( قرآن - سورهْ الجاثيه - آيهْ 24 ).

“ دهري “ها ؛ وجود را فقط عبارت از اين حيات مادي و دنيوي مي دانستند . آنها ؛ زمان را “ لانهايه “ و “ ازلي “ و “ ابدي “ مي پنداشتند
و بر اين اساس : نه بوجود خالق ( خدا ) معتقد بودند و نه به حشر و قيامت اعتقاد داشتند.
“ دهري “ها معتقدات عامهْ مردم را و آنچه را كه دربارهْ ملائكه ؛ جن ؛ رؤيا و امثال آن ميگفتند ؛ مسخره ميكردند و اين معتقدات را “ خرافات “ ميشمردند.
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. » .
---------------------
ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس
نا آگاهي از تاريخ و فرهنگ ايراني !

براي آگاهي از جريانات ضد اسلامي در تاريخ فلسفهْ ايراني - اسلامي ؛ به كتاب « حلاج » ( ص 103 - 126 - چاپ يازدهم )
و خصوصا“ به كتاب ارزشمند « تاريخ الحاد في الاسلام » ( تحقيق عبدالرحمن بدوي ) جلب ميكنيم و در عين حال يادآور ميشويم كه :
بررسي انديشه هاي الحادي و ضد اسلامي و خصوصا“ تحقيق در زندگي و عقايد متفكران مادي ( دهري ) در فلسفهْ ايراني - اسلامي به علت فقدان اسناد واقعي ؛
بسيار دشوار است ؛ زيرا بخاطر خفقان و استبداد سياه مذهبي ( كه خفقان و استبداد مذهبي رژيم خميني ؛ نمونهْ كوچك آن است )
و شكنجه و آزار حكومت هاي وقت - كه قدرت سياسي خود را بوسيلهْ نهادهاي حقوقي و تعاليم اخلاقي اسلام توجيه ميكردند -
-- مخالفان اسلام و متفكران مادي - اساسا“ - يا مجالي براي ابراز عقيده و انديشه نداشتند و يا آثار علمي و رسالات فلسغي آنان به توصيهْ
شريعتمداران و اربابان دين ؛ جمع آوري و سوزانده ميشد.--» ( براي نمونه نگاه كنيد به : تاريخ طبري - ج 12 - ص 5117 و 5138 ).

جمع آوري و نابود كردن آثار متفكران مادي و ضد اسلام بوسيلهْ پاسداران ديانت و خلافت باعث شد تا عقايد و افكار اين متفكران در آثار مخالفين آنها
( يعني = مورخين و مؤلفين اسلامي ) دستخوش جعل و تحريف گردد.

استبداد سياه ديني و دولتي - همچنين - باعث شد تا بسياري از متفكران پيشرو ؛ عقايد ضد ديني و ضد اسلامي خود را
در لفٌافهْ اي از واژه هاي عرفاني و مذهبي ابراز نمايند . همچنين : در اشعار و آثار متفكران اين دوران بايد فرق
“ مفهوم اجتماعي “ و “ مفهوم فلسفي “ را - بدرستي - شناخت زيرا كه ستايش از « علي » و « حضرت محمد »
در آثار و اشعار متفكران پيشرو در تمامت دوران سلطهْ اسلام - اساسا“ - يك گرايش و مفهوم اجتماعي است نه يك گرايش مذهبي و مفهوم فلسفي ؛
همانگونه كه مثلا“ : « عارف قزويني » و « ’شبير قاسم » ( شاعر مسلمان عرب ) براي « لنين » مرثيه مي سرايند و در اشعار خود او را مي ستايند.

شكل و لفافهْ مذهبي اشعار و آثار متفكران پيشرو در اين دوران - در حقيقت نمايندهْ اعتقاد فلسفي آنها به خدا و مذهب نبوده بلكه - چنانكه گفته ايم -
- استفاده از واژه هاي عرفاني و مضامين مذهبي ناشي از شرايط سخت سياسي - مذهبي حاكم بر جامعهْ آن روزگار بوده است.
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. » .
----------------
ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس
مجادله دربارهْ قرآن ؛ كفر است !

« ’عمر » در آموزش و تعليم قرآن به اعراب صحرا نشين ؛ سختگيري فراواني داشت بطوريكه - هرازگاهي - كسي را براي امتحان آنان مي فرستاد
و اگر اعراب صحرا نشين بد امتحان ميدادند ؛ « ’عمر » آنها را مي زد و در كتك زدن به آنها آنچنان خشونت ميكرد
كه گاهي مرد چادر نشين زير شكنجه و شلاق ؛ مي’ٍمرد . --» ( الاغاني - ابو جعفر اصفهاني - ج 7 - ص 312 ) .

به پيروي از عملكردهاي « حضرت محمد » و سياست هاي فرهنگي « ’عمر » و ديگر خلفاي اسلامي بود كه مثلا“ وقتي
« ابو مرهْ كندي » كتابي از شام آورد و به « ابن مسعود » داد ؛ او در آن نگاهي كرد و سپس طشتي ’پرآب خواست
و كتاب را در آن فرو ’برد و گفت : “ اسلاف شما هلاك شدند براي آنكه كتاب خويش ( قرآن ) را رها كردند و به كتاب هاي ديگر پرداختند. “ --»
---» ( ’سنن - دارمي - به نقل از نهج الفصاحه - ص 82 - مقدمهْ مترجم ) .

همهْ متون و منابع تاريخي ( از جمله : تاريخ طبري + الكامل - ابن اثير + ’مروج الذهب مسعودي + تاريخ يعقوبي و ... )
بروشني از كشتار عظيم « زنادقه » و مخالفان اسلام بوسيلهْ خلفاي عباسي ياد ميكنند.

تدوين تاريخ فلسفه و خصوصا“ بررسي و شناخت جريان هاي فكري مادي و ضد اسلامي در فلسفهْ ايراني - اسلامي مسئلهْ بسيار مهمي است
كه بايد بطور دقيق و علمي به آن پرداخت / چرا كع ضمن تحريف عقايد و افكار « زنادفه » و متفكران مادي بوسيلهْ مورخان اسلامي ؛
تني از محققان غير اسلامي نيز ؛ اخيرا“ - و ناگهان - به كشف “ دينيٌت “ و خصوصا“ “ اسلاميت “ فرهنگ ايراني نائل آمده اند ! و معتقدند :

« فرهنگ ( جامعهْ ايران ) هرگز نمي توانسته است متفكر داشته باشد ... منشاء تمام كشمكش هاي ذهني تاريخ اسلام ما ؛
اختلاف نظر در حيطهْ اسلام بر سر اسلام است نه اختلاف با اسلام ؛ روياروئي با آن ( اسلام ) كه هيچ ... و اگر جز اين مي بود تعجب آور مي بود » ---»
---» ( الفباء - شمارهْ 4 - مقالهْ آقاي بابك بامدادان - ص 38 و 42 ) .
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. » .
----------------
ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

(2)اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس
مجادله دربارهْ قرآن ؛ كفر است !

بطوريكه گفتيم : براي محمد ؛ قرآن كتابي بود كه علوم اولين و آخرين در آن مندرج است ( لا’ رطبء و لا’ يابسء الا’ في كتاب ء ’مبين ) ــ»
--» يعني = هيچ تر و خشكي نيست كه در قرآن نباشد ! --» ( سورهْ انعام - آيهْ 59 ).
اين اعتقاد باعث ميشد تا مسلمانان به جز قرآن ؛ هر كتاب ديگري را فاقد ارزش بدانند
و به آثار علمي و ذخائر فرهنگي ملل ديگر ؛ به دبدهْ عناد و دشمني بنگرند.

با اين اعتقاد بود كه اعراب مسلمان پس از حملهْ و تصرف كشور هاي متمدن ؛ بي درنگ بسوختن و نابود كردن ذخائر علمي و فرهنگي ملل مغلوب پرداختند
بطوريكه در فتح مصر « عمروبن عاص » ( فاتح مصر ) راجع به كتاب هاي گرانبهاي كتابخانه هاي اسكندريه از « ’عمرٌ » كسب تكليف كرد ؛
« ’عمر » جواب نوشت : “ اگر در آن كتاب ها مطالبي موافق كتاب خدا ( قرآن ) است ؛ با وجود آن ( = قرآن ) ؛ ما را از اين كتاب ها استغناء حاصل است ؛
و اگر در آنها چيزي بر خلاف كتاب خداست ؛ حاجتي به آنها نيست ؛ پس به نابود كردن آن كتابها ؛ اقدام ’كن ! “ .

به محض وصول اين دستور ؛ « عمرو عاص » محصول تمدن و فرهنگ چند هزار سالهْ يك ملت باستاني را به “ تون “ ( آتشدان ) حمٌام ها افكند ؛
آنچنانكه مدت 6 ماه حمٌام هاي مصر از سوختن اين كتاب ها ؛ گرم ميشد ! . --» ( تاريخ علوم عقلي در تمدن اسلامي - ص 33 ).

پس از فتح « ايران » نيز « سعدبن ابي وقاص » در مورد كتاب ها و رسالات كتابخانه هاي « ايران » از « ’عمر » دستور خواست ؛
« ’عمر » به او نوشت : “ آنها را در آب افكن !!! “ - ... زيرا « ’عمر » نيز معتقد بود كه با مجود قرآن ؛ مسلمين را بهيچ كتاب ديگري احتياج نيست !!! .

بدين ترتيب روشن ميشود كه - « ’عمر » نيز - كه خليفه اي خشن و آدمي عميقا“ سطحي اما بسيار متدٌين و مسلمان بود -
-- همان سياست « حضرت محمد » را در مخالفت با ’كتب و فرهنگ ملل بيگانه اجراء ميكرد. او ( ’عمر ) نيز - مانند پيغمبر -
-- نسبت به قرآن و آموزش آن شديدا“ سختگير بود و مخالفان و معترضين به اسلام و قرآن از شكنجه و آزار او در “ امان “ نبودند بطوريكه :
“ در زمان « ’عمر » ؛ مردي بنام « ضبيع » بمدينه آمده بود و از « متشابهات » قرآن مي پرسيد.
« ’عمر » كس فرستاد او را بياوردند ؛ مقداري چوب خرما حاضر كرده بود ؛ وقتي مرد بيامد ؛ « ’عمر » چوبي برگرفت و او را بزد --
-- آنچنانكه سرش خونين شد . مرد گفت : “ بس است ! آنچه در سر من بود ؛ بيرون برفت “ ! --»
--» ( بستان العارفين - به نقل از : نهج الفصاخه - ص 82 - مقدمهْ مترجم ).
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. » .

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس
زير سئوآل بردن آيات قرآن توسط تودهْ مردم !

پرسش دربارهْ محتواي قرآن و چگونگي جن و ملائكه ؛ حتي’ به سئوال و پرسش در چگونگي خلق « خالق » ( خدا ) منتهي ميشد
بطوريكه به تصريح “ ’مسلم “ و “ بخاري “ و “ ابوداود “ : مردم از پيغمبر سئوال ميكردند كه : “ همه چيز را خدا آفريده ؛ اما خدا را كي آفريده ؟ “.
اين سئوالات آنچنان شايع بود كه پيغمبر را خشمگين و عصباني مي ساخت بطوريكه محمد ميگفت :
“ گذشتگان شما از كثرت سئوال به گمراهي افتادند “ --» ( ’سنن - ابن ماجه - به نقل از : نهج الفصاحه - ص 50 - مقدمهْ پاينده ).

بحث دربارهْ « قدر » ( اعتقاد به اختيار انسان ) نيز در زمان محمد رواج داشت بطوريكه روزي گروهي از مردم نزديك خانهْ عايشه ( زن محمد )
دربارهْ « قدر » گفتگو ميكردند؛ پيغمبر بحث و گفتگوي آنها را شنيد و خشمناك از خانهْ بيرون جست و گفت :
“ ا’مٌت هاي گذشته نيز با اينگونه بحث ها گمراه شدند “ ... بار ديگر پيغمبر به كساني كه دربارهْ اختيار و ارادهْ انسان بحث ميكردند گفت :
“ گذشتگان شما از بحث دربارهْ « قدر » بهلاكت افتادند ؛ بشما دستور ميدهيم ؛ در اين باب مشاجره نكنيد “ ---» ( اعلام الموقعٌين + صحيح - ترمذي )

در نزد پيغمبر ؛ قرآن ؛ كناب اولين و آخرين بشمار ميرفت و بهمين جهت براي آن ارزش و اهميت اساسي قائل بود
بطوريكه دربارهْ لرزش و اهميت مطالب قرآن ميگفت : “ بهترين شما كسي است كه قرآن را تعليم گيرد و تعليم دهد “
زيرا كه به اعتقاد حضرت محمد : “ قرآن دوا است “ و “ مجادله دربارهْ قرآن ؛ كفر است “ --» ( نهج الفصاحه - حضرت محمد - ص 278 و 319 و 448 ).

تعصٌب و تعلٌق محمد به قرآن آنچنان بود كه روزي “ ’عمر “ صفحه اي از كتاب “ تورات “ را در دست داشت ؛ پيغمبر از ديدن آن برآشفت و گفت :
“ آيا نياوردم براي شما - بجاي تورات - كتابي روشن و ’منزٌه ( قرآ“ ) كه اگر « موسي’ » زنده بود چاره اي جز پيروي از آن نداشت. --»
--» ( تاريخ تمدن اسلام - جرجي زيدان - ج 3 - ص 436 + تاريخ علوم عقلي در تمدن اسلامي - ذبيح الله صفا - ص 32 )

اينگونه “ حسٌاسيت “ ها در برخورد مسلمانان با كتب و فرهنگ اقوام ديگر ؛ بي شك سياست عملي خلفاي آيندهْ اسلام را نيز تعيين ميكرد.
سياست “ پرهيز از كافران “ ( يعني = غير مسلمانان ) كه در سراسر قرآن برآن تاكيد ميشود ؛ عاملي بود تا اعراب مسلمان از معاشرت
و برخورد با اقوام و انديشه هاي ديگر ؛ خوداري كنند و در نتيجه : از تحول و تكامل فرهنگي محروم بمانند.

حضرت محمد بيم داشت كه اگر نگارش علوم و فلسفه آغاز و آثار علمي و فلسفي ملت هاي متمدن همسايه به عربي ترجمه شود
و در دسترس مسلمانان قرار گيرد ؛ بنياد عقايد مذهبي اعراب مسلمان ؛ سست و متزلزل گردد از اينرو :
وقتي “ سعيد الخدري “ از پيغمبر اجازه خواست تا به نوشتن علم بپردازد ؛ محمد با تقاضاي او مخالفت كرد. --» ( تاريخ علوم عقلي - ص 33 )
زيرا پيغمبر معتقد بود كه : “ گمراهي پيشينيان بواسطه نوشتن ( علم ) بوده است “ --» ( تاريخ تمدن اسلام - ج 3 - ص 434 ) .
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. » .

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.

((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

(2)اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس
ازدواج محمد با عايشه

« طبري » - بروشني - مينويسد : “ ازدواج ( محمد ) با عايشه سه سال پيش از هجرت بود و عايشه در آن وقت 6 ساله و بقولي 7 ساله بود “
--» ( تاريخ طبري - ج 3 - ص 930 )
« طبري » در - جاي ديگر - مينويسد كه « عايشه » گفت :
“ روزي پيغمبر به خانهْ ما آمد ... من در ننوئي بودم و باد ميخوردم . مادرم مرا از ننو پائين آورد ... و صورتم را با آب شست .
آنگاه ( مادرم ) مرا كشيد و برد و چون به نزديك در رسيدم مرا نگهداشت تا كمي آرام شدم .
آنگاه بدرون رفتم و پيغمبر خدا در اطاق ما بر تختي نشسته بود ... و مردم و زنان برفتند و پيغمبر در خانه ام بت من زفاف كرد ... من آنوقت 7 سال داشتم ... “
---» ( تاريخ طبري - ج 4 - ص 1291 - 1292 )

« فيليپ حتي’ » - ( نويسندهْ تاريخ عرب ) - با استناد به تاريخ طبري - تاكيد ميكند :
“ « عايشه » ( بهنگام ازدواج با محمد ) 6 يا 7 سال داشت ؛ بطوريكه از خانهْ پدرش عروسكي به خانهْ شوهرمي ’برد “
---» ( تاريخ عرب - ج 1 - ص 231 ).

بقول « حافظ ) :
گر مسلماني اين است كه “ حافظ “ دارد /// واي اگر از پس امروز ’بود فردائي .

طغيان و اعتراض مردم - و ارتداد !

طغيان و اعتراض مردم و ارتداد آنها از اسلام ؛ و سركوب توده ها در دوران سياه حكومت خلفاي راشدين { ابوبكر ؛ ’عمر ؛ عثمان و علي }“
دوران حكمومت ’عمر آنچنان سخت و ’پرخشونت بود كه كسي جرئت كوچكترين اعتراضي نداشت. “
در اين دوره نيز « شكنجه و سركوب » كساني كه به اسلام و آيات قرآن اعتراض يا ترديد داشتند ؛ رواج فراوان داشت ؛
بطوريكه در زمان ’عمر - حتي’ - گفتگو از “ تفسير قرآن “ نيز ناروآ بود .
او معتقد بود كه “ مجادله در بارهْ قرآن ؛ كفر است. ــ» ( نهج الفصاحه - حضرت محمد - ص 86 - مقدمهْ ابوالقاسم پاينده - ص 278 ) .

« مجادله دربارهْ قرآن ’كفر است » ( اين جمله اساسا“ متعلق به حضرت محمد ميباشد. ) --» ( نهج الفصاحه - ص 278 )

اسناد و مدارك تاريخي فراواني - بروشني - گواهي ميدهند كه شك و ترديد نسبت به آيات قرآن و بحث و انتقاد از چگونگي « وحي »
و محتواي قرآن نه تنها از دوران خلافت « ’عمر » بلكه از آغاز ظهور محمد و در تمامت سالهاي پيغمبري او وجود داشته است .
اين بحث ها و انتقادات آنچنان گسترده و آشكار بود كه حتي’ در متون و آيات قرآن نيز انعكاس يافته است:

مثلا“ : در سورهْ ’عمران - ( آيهْ 7 ) بروشني تآكيد ميشود : “ آناني كه دلي ناپاك دارند بدنبال آيات متشابه --»
( آياتي كه معاني آنها روشن و آشكار نيستند ) ميروند تا آنها را موذيانه تآويل و تفسير نمايند “.

در سورهْ انعام - ( آيهْ 68 ) به پيغمبر توصيه ميشود كه : “ چون گروهي را ديدي كه براي خرده گيري و طعنه زدن در آيات قرآن گفتگو ميكنند ؛
از آنان دوري گزين ! “ .

در سورهْ ’مدٌثر - ( آيهْ 31 ) و در سورهْ كهف - ( آيهْ 1 ) و نيز در سورهْ ’فصٌلت - ( آيهْ 3 و 44 ) اشاراتي به اين امر شده است.
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. »

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس

اسلام ؛ محمد و توسعهْ زمينداري

با استناد به مدارك تاريخي « حضرت محمد » و ياران نزديك او ؛ املاك و اراضي خود را به اجاره و مزارعه واگذار ميكردند بطوريكه ؛
“ ابو يوسف “ و “ يحيي بن آدم “ و “ طبري “ و ديگر مؤلفين و مورخين يادآور ميشوند كه :
« پيغمبر اسلام 18 قسمت از اراضي “ خيبر “ را بين عده اي از مسلمانان - و از جمله بين زنان خويش - تقسيم كرد ؛ آنگاه اين اراضي را به يهوديان “ اجاره “ داد . »

« ’عمر و ابوبكر » نيز از اراضي و املاك خود را “ اجاره “ ميدادند .
يحيي’ بن آدم “ تاكيد ميكند كه : « “ ’عمر “ زمين هاي ديواني ( صافيه ) را به “ ’مزارعه “ ميداد ؛ و رعيٌت ؛ نصف يا ثلث و گاهي ’عشر محصول را به ديوان مي پرداخت. »
---» نگاه كنيد به : ( كتاب الخراج - ابو يوسف - ص 98 + كتاب الخراج - يحيي’ بن آدم - ص 33 و 35 و 99 و 101 +
تاريخ طبري - ج 3 - ص 1149 و 1154 - 1155 + روضة الصفا - ج 2 - ص 421 + تاريخ طبري - ج 5 - ص 1929 )

مؤلف كتاب « بحرالفوايد » نيز يادآور ميشود كه : “ پيغمبر اسلام چند قطعه زمين را به چند نفر واگذار كرد كه دو مورد آن از اراضي اي بودند
كه هنوز در قلمرو حكومت اسلامي قرار نداشتند “. --» ( بحرالفوايد - ص 160 - 161 )

لازم به تاكيد است : احاديثي كه شكل يا اشكالي از اجارهْ زمين را ممنوع ميكنند هيچگاه - اكيدا“ - قصد ممنوعيت زمينداري بزرگ را ندارند ؛
اين ممنوعيت ها به عنصر عدم اطميناني باز ميگردد كه غالبا“ در اجارهْ زمين - به ازاي سهم معيني از محصول - وجود دارد.

بقول « ماكسيم رودنسون » ( اسلام شناس برجستهْ فرانسوي ) :
« “ فقها بخوبي ميدانستند كه شخص پيغمبر و جانشينان و ياران قابل احترام او - خود ؛ زمين شان را به ازاي درآمد واگذار ميكردند. “ »
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. »

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس

ثروتمندان ؛ اشراف ؛ بازرگانان و اسلام

مورخين ؛ رقم ثروت « عبدالرحمن بن عوف » را هزار شتر ؛ هزار اسب ؛ ده هزار گوسفند ؛ 5 هزار برده
و يك جهارم ميراث او را بالغ بر 84 هزار دينار ( حدود 000/150/3 دلار آمريكائي ) ذكر كرده اند. --»
( ’مروج الذهب - ج 1 ص 690 + مقدمهْ ابن خلدون - ج 1 - ص 392 )

« عبدالرحمن بن عوف » از اشراف و بازرگانان معروف قريش بودكه از ياران و نزديكان حضرتمحمد بشمار ميرفت.
او بازرگان ثروتمندي بود كه در طلب سود بيشتر فعاليت ميكرد بطوريكه دربارهْ خود ميگفت :
« “ سنگي بر نمي دارم مگر آنكه بدانم طلا و نقره اي در زير آنست “ » ---» ( فتنة الكبري’ - طه’ حسين - به نقل از : راه حسين - ص 12 )

با چنين فلسفه اي ؛ در آغاز طهور دعوت محمد ؛ عبدالرحمن بن عوف از اولين كساني بود كه اسلام را پذيرفت
و براي تقويت و گسترش اسلام و تحكيم قدرت سياسي - مذهبي حضرت محمد ؛ امكانات مالي و اجتماعي خود را در اختيار پيغمبر گذاشت .

بر خلاف نظر مدعيان اسلام راستين - ( مبني بر ضبط اموال و اراضي اشراف توسط پيغمبر و استقرار يك جامعهْ بي طبقهْ توحيدي )
« عبالرحمن بن عوف » ( مانند ديگر اشراف و بازرگانان مكه و مدينه ) بعداز اسلام نيز منزلت و موقعيت طبقاتي خويش را حفظ كرد
بطوريكه بقول مورخين و محققين : « “ تجارتي وسيع داشت “ »

مرحوم “ دكتر شريعتي “ نيز از « عبدالرحمن بن عوف » بعنوان « قارون ا’مٌت اسلام » نام ميبرد كه نفوذ خانوادگي
و موقعيت طبقاتي خود را از دوران جاهليت تا پس از اسلام در ميان اعراب حفظ كرده بود . --» ( قاسطين ؛ مارقين و ... ص 319 - مجموعهْ آثار 26 ) .

مجاهد شهيد - احمد رضائي - تاكيد ميكند :
« “ عبالرحمن بن عوف هزار شتر ؛ 10 هزار برده و چهل هزار دينار نقد ( حدود دو ميليون دلار آمريكادي ) داشت. »
--» ( راه حسين - ص 10 - به نقل از تاريخ ويل دورانت - ج 4 - ص 60 ) .
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. »

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

(2)اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس

شك و ترديد در پيغمبري “ حضرت محمد “
« طبري » دربارهْ صلح « ’حديبيٌه » و شك و ترديد « ’عمر » در پيغمبري « محمد » مينويسد :
« “ ياران پيغمبر چون ديدند كه كار صلح و بازگشت افتاد و پيغمبر ؛ بسيار تحمٌل كرد ؛ سخت آشفته شدند و چيزي نمانده بود كه به خطر كفر افتند “. »
’عمر بن خطاب برجست و پيش ابوبكر رفت و گفت : “ اي ابوبكر مگر او ( محمد ) پيغمبر خدا نيست ؟ ”
ابوبكر گفت : ” اي ’عمر ! ’مطيع وي باش ! من شهادت ميدهم كه او پيغمبر خدا است ” .
آنگاه « ’عمر » پيش پيغمبر آمد و گفت : “ مگر تو پيغمبر خدا نيستي ؟ “
پيغمبر گفت : “ چرا ! من بنده و فرستاده خدايم و خلاف فرمان وي نكنم ... ” ---» ( تاريخ طبري - ج 3 - ص 1122 و 1123 و 1124 )

مؤلف « تاريخ سياسي اسلام » - بروشني - تآكيد ميكند :
« ” ’عمر “ پيش از مرگ حضرت محمد ؛ پيغمبر را به جنون و هذيان متهم ساخت و در پيغمبري محمد شك كرد بطوريكه در صلح “ حديبٌيه “ گفت :
“ شككت’ في نبوة محمد قطٌ ’كشكي يوم الحد’يبيٌه “ . --» ( تاريخ سياسي اسلام - نعمت الله قاضي - ص 123 )

بيعت ؛ حضرت علي و ابوبكر (؟)

مؤلف “ اسلامشناسي ” از تاريخ طبري ( ج 4 - ص 1336 ) و فرق الشيعهْ نوبختي ( ص 43 ) نقل ميكند :
« پس از بيعت علي با ابوبكر ؛ او ( ابوبكر ) سه روز پيابي از مردم خواست كه اگر از بيعت خود ناراضي هستند ؛ ميتوانند بيعت خود را با او برهم بزنند.
علي در مسجد از جاي خود بلند شد و خطاب به ابوبكر گفت : ” ما بيعت خود را با تو فسخ نمي كنيم و اين كار را نخواهيم كرد زيرا :
رسول خدا ترا در كار دين و امامت بر ما - در نماز - ’مقدٌم داشت ؛ پس كيست كه بتواند ترا در ادارهْ امور دنياي ما باز دارد و واپس اندازد ؟ “ . »

« خوداري 40 روزه حضرت علي براي بيعت با ابوبكر - اساسا“ - بخاطر زنش ( فاطمه ) بود كه در مورد تصرف زمين هاي “ فدك “ با ابوبكر اختلاف داشت »

حضرت علي بر شايستگي و برتري ابوبكر بر خلافت تآكيد ميكند .
طبري مينويسد :
« “ علي برخاست و چنانكه بايد حمد و ثناي خدا كرد. آنگاه ( خطاب به “ ابوبكر “ ) گفت :
“ باز ماندن ما از بيعت تو از اينرو نيست كه فضل ( برتري ) ترا انكار كنيم يا خيري ( يعني خلافت ) را كه خدا سوي تو رانده به ديدهْ حسد مينگريم ؛
ولي ما را در اين كار حقي بود كه ما را ناديده گرفتيد “ .
و چون علي ساكت شد ؛ ابوبكر ... گفت : “ بخدا خويشاوندان پيغمبر خدا را زا رعايت خويشامندان خود بيشتر دوست دارم ؛
دربارهْ ( مصادرهْ ) اين اموال ( يعني اراضي فدك ) كه ميان من و شما اختلاف است ؛ نيٌت خير داشتم ( زيرا ) شنيدم كه پيغمبر خدا ميگفت :
“ از ما ارث نمي برند “ . پس از آن علي برخاست و از حق و فضيلت و سابقهْ ابوبكر سخن آورد و پيش رفت و با او بيعت كرد ...
ابوسفيان به علي گفت : “ چرا اين كار ( خلافت ) در كوچكترين طايفهْ قريش باشد ؛ بخدا اگر بخواهي ؛ مدينه را بر ضد وي ( ابوبكر ) از اسب و مرد ’پر ميكنم “.
اما علي گفت : “ اي ابوسفيان ! ابوبكر شايستهْ اين كار ( خلافت ) بود “ . --» ( تاريخ طبري - ج 4 - ص 1335 - 1336 )

با توجه به يكي از اساسي ترين اعتقادات شيعه ( يعني : “ ولايت “ و انتخاب علي به جانشيني پيغمبر در غدير ’خم )
و با توجه به اينكه محققان شيعه بر پايگاه مردمي حضرت علي تاكيد ميكنند ؛ راْي دادن تنها هفت يا ده نفر از ياران پيغمبر به علي ؛
ضمن اينكه جانشيني علي در “ غدير ’خم “ را - اساسا“ - تكذيب ميكند در عين حال : نشان دهندهْ فقدان پايگاه اجتماعي حضرت علي در ميان مردم ميباشد.
“ يعقوبي “ ( در صفحهْ 524 كتاب تاريخ يعقوبي ) - حتا - اسامي اين 10 نفر را - يك به يك - ذكر كرده است .

عكس خود را ديد در مي زاهد كوتاه بين /// ’تهمت آلوده داماني به جام باده نيست ! « صائب تبريزي »
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. »

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

(2)اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس

-- ما - در كتاب اسلامشناسي ( ص - 79 ) - در بارهْ ارتداد و برگشتن از اسلام اكثريت قبايل و طوايف عرب - ” بلافاصله پس از مرگ محمد ”
-- و سركوب توده هاي « ’مرتد » بوسيلهْ « ابوبكر » و ديگر خلفاي اسلامي ؛ ( به نقل از : ” تاريخ طبري و اصول كافي ” ياد آور شديم :
« ابوبكر و حضرت علي فرمان دادند تا : ” هر كه از دين برگشته باشد با شمشير گردن زنند و در آتش بسوزانند و زن و بچه اش را اسير كنند ” . »

حضرت علي به صراحت فرمان داد : « ” كشتن مردان و اسير كردن زنان فقط دربارهْ آناني كه از دين برگشته اند و كافر شده اند ؛ روا است . ” »
بر اساس اين فرمان بود كه ؛ « ’معقل بن قيس » ( سردار علي ) به حضرت نوشت :
« ” هر كه ’مرتد بود گفتيم به مسلماني باز آيد وگرنه او را خواهيم كشت ” » ---» ( تاريخ طبري - ج 6 - ص 2665 )

چنين سياستي در حقيقت از احكام اساسي فقه شيعه دربارهْ « ’مرتد » ميباشد كه نه تنها دربارهْ « ارتداد » و برگشتن افراد از اسلام
بلكه - حتي’ - دربارهْ كساني كه به پيغمبر اسلام ؛ لعن و دشنام مي دهند نيز قابل اجراء است .
--» نگاه كنيد به : ( صحيح الكافي - ج 3 - باب حدٌ المر’تد - ص 324 و 325 - انتشارات دارالاسلاميه - بيروت - 1981 ) .

نا گفته نماند كه همين « معقل بن قيس » ( سردار علي ) بود كه پانصد زن و كودك نصراني ( مسيحي ) را بجرم نپذيرفتن اسلام ؛ اسير كرد
و آنان را به يك ميليون ( درهم يا دينار ؟ ) فروخت .
حضرت علي در برابر اسارت و بردگي اين زنان و كودكان به « معقل بن قيس » گفت : ” نكو كردي و بجا كردي ! ” --»
--» نگاه كنيد به : ( تاريخ طبري - ج 6 - ص 2665 - 2666 + كامل - ابن اثير - ج 1 - ص 330 - 331 ) .

ما - در صفحات آينده - بازهم - از قتل و كشتار مخالفان اسلام توسط حضرت علي و از مواضع و عملكرد هاي سياسي - طبقاتي او سخن خواهيم گفت.

ا’مي بودن حضرت محمد ! ( سواد خواندن و نوشتن حضرت محمد )

( تاريخ طبري - ج 3 - ص 1125 ) - طبري مشخصا ” دربارهْ « نوشتن » حضرت محمد تاكيد ميكند :
« ” پيغمبر صلحنامه را بگرفت و كلمهْ محمد را بجاي پيغمبر خدا نوشت ”. »

« طبري » در همان صفحه - ضمن تائيد سواد نوشتاري حضرت محمد ؛ تصريح ميكند :
« ” وي ( پيغمبر ) نوشتن ؛ خوب نميدانست ”. »

« ابن عباس » گويد : « ” چون بيماري پيغمبر ؛ سخت شد ؛ گفت »:
” لوازم بياوريد تا براي شما مكتوبي بنويسم كه پس از من گمراه نشويد ” --» ( تاريخ طبري - ج 4 - ص 1320 )

در « صحيح » - بخاري و « ’مسلم » نيز آمده است كه : چون پيغمبر را مرگ فرا رسيد ؛ فرمود :
« ” دوات و كاغذي بياوريد تا نامه اي بنويسم كه پس از آن هرگز گمراه نشويد ”. » --» ( اعيان الشيعه - ج 1 - ص 261 )

از « امام جعفر صادق » پرسيدند كه چرا پيغمبر « ا’ميٌ » ناميده شده است ؟
امام پرسيد : مردم در اين باره چه ميگويند ؟ - ’پرسنده توضيح داد كه مردم ؛ علت اين تسميه را عدم آشنائي پيغمبر با نوشتن ميدانند.
امام پاسخ داد : « ” دروغ گفتند ؛ لعنت خداي بر ايشان باد ! چگونه ممكن است پيامبر بتواند چيزي را به مردم بياموزد كه خود نمي خواند و نمي نوشت. »
سوگند به خدا ؛ پيامبر خدا به 72 يا به 73 زبان مي خواند و مي نوشت. او را « ا’ميٌ » گفتند چون از مردم مكه بود و مكه از ا’مهات ’قريٌ بود . --»
--» ( معاني الاخبار - شيخ صدوق - ص 120 + علل شرايع - شيخ صديق - ص 52 - 53 + بصائر الدرجات - محمد بن حسن صفار - ص 62 )
--» ( نقل از : مقالهْ « ا’ميٌ » - مديوماه - جنبش سوسياليستي - شمارهْ 1 )

« ابن خلدون » نيز ضمن تاكيد براينكه : ” محمد متن صلحنامه را از علي گرفت و نوشت : محمد بن عبداله ” يادآور ميشود كه :
” از اين نوشتن ؛ ترديدهائي در ذهن تو ( خواننده ) پديد نيايد. ( زيرا ) عده اي ايراد ميكنند كه اين نوشتن به معجزهْ ( ا’ميٌ بودن ) او لطمه ميزند ”
به نظر ابن خلدون : ” نوشتن اين عبارت ؛ خود يكي از معجزات اوست ”. ! --» ( العبر - ابن خلدون - ج 1 - ص 431 )

« امين عاملي » ( عالم بزرگ شيعي ) نيز تاكيد ميكند :
« ” آن كساني كه نگذاشتند رسول خدا در مورد خلافت چيزي بنويسد ؛ همان كساني هستند كه ... --» ( اعيان الشيعه - ج 1 - ص 263 ) .

مجموعهْ اين اسناد و مدارك و دهها مآخذ ديگر نشان ميدهد كه - بر خلاف نظر ( روشنفكران مذهبي و ديگر نظريه پردازان اسلام راستين ) --
-- حضرت محمد نه تنها « ا’ميٌ »( بيسواد ) نبوده ؛ بلكه آدمي آگاه و مجهز به دانش و فرهنگ زمان خويش بوده است.
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. »

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را
( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

(2)اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس

اشاره
گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ” و نقد يك ” پندار ” » را جهت روشن شدن گوشه هائي از تاريخ اسلام كه نا گفته و يا كم كفته شده است با يكديگر مرور ميكنيم.

فرصت مناسبي است تا بعضي از جنبه هاي پديده اي بنام “ اسلام “ را - كه طي قرن ها در سرنوشت تاريخي
و حيات اجتماعي - فرهنگي جامعهْ ما نقش اساسي داشته است - مطالعه و بررسي نمائيم .
« بقول “ حافظ “ » :
شد آنكه اهل نظر بر كناره مي رفتند /// هزارگونه سخن در دهان و لب خاموش
به بانگ چنگ بگوئيم آن حكايت ها /// كه از نهفتن آن ديگ سينه مي زد جوش

” ناپلئون “ ميگفت : « “ تاريخ هيچ چيز نيست ؛ بجز دروغ هاي مورد اتفاق همه ” »
ما - با اين نظر ( كه گويا نظر بسياري از علاقمندان به اسلام نيز هست ) اساسا“ مخالفيم و از اينرو اميدواريم كه طرح و بررسي تاريخ اسلام -
و خصوصا” اسلام راستين - در اينجا به عنوان « بي احترامي به عقايد مذهبي توده ها » و توهين به باورهاي « مورد اتفاق همه » تلقي نگردد ؛
بلكه با طرح و پيشبرد يك بحث آزاد و خلاق ؛ در شناخت بهتر تاريخ اسلام بكوشيم.

برخورد متين ؛ مسئولانه و مستدل در بررسي تاريخ اسلام ميتواند به ارتقاء آگاهي و غناي « حافظهْ تاريخي » جامعه كمك كرده ؛
و آنرا در برخورد با مسائل مذهبي و اجتماعي - سياسي آينده آماده تر سازد ؛ با چنين اعتقادي است كه ما معتقديم :
« ” آينده ؛ برآيند ناگزير گذشته و حال است . ” » --» ( حلاج - چاپ يازدهم - ص 6 )

ما عميقا” معتقديم كه « اسلام نبوي » و « تشيع علوي » همين تشيع و اسلامي است كه در ايران - امروزه - « خميني » و پيروانش آنرا نمايندگي و اعمال ميكنند.
بحث در وجوه افتراق « اسلام خميني » و « اسلام مجاهدين » ( و بطور كلي ” اسلام راستين ” )
و نيز بررسي وجوه اشتراك بين آنها ( خصوصا“ در حوزهْ آزادي ؛ دموكراسي و حاكميت سياسي ) بحث مفصٌلي است .

در اين شرايط حساس تاريخي و در بستر آگاهي و هوشياري بدست آمده از 24 سال حكومت خونين اسلامي در ايران ؛
« اصلاح طلبان ؛ دگرانديشان ؛ مجاهدين و نيروهاي ملي - مذهبي » و ديگر نظريه پردازان « اسلام راستين و اصيل »
با طرح و پيشبرد يك بحث آزاد و اساسي ؛ يكبار - و براي هميشه - به تشتٌت و آشفته فكري موجود
در زمينهْ انواع و اقسام « اسلام راستين » و « تشيع انقلابي » خاتمه دهند :

-- ما بايد به توده ها نشان دهيم كه « اسلام خميني » حقابٌيت و مشروعيت خود را از كدام منابع و مآخذ قرآني و اسلامي ميگيرد ؟ .

-- ما بايد به توده ها نشان دهيم كه « اسلام نبوي » و « تشيع علوي » - براساس قرآن و عملكردهاي حضرت ” محمد و علي ”
( نه بر اساس تفسيرهاي ” دلخواه ” روشنفكران مذهبي ) چگونه بوده است ؟ .

-- ما بايد نشان دهيم كه وجوه اشتراك يا افتراق « اسلام خميني » با انواع « اسلام راستين » ( از مطهري و شريعتي تا طالقاني و مجاهدين ) در چيست ؟ .

-- ما بايد نشان دهيم كه بر اساس چه شرايط اقتصادي و اجتماعي - سياسي و بر شالودهْ كدام پيوند يا سازش طبقاتي ؛
حكومت اسلامي - پس از مرگ حضرت محمد - به ابوبكرها و عثمان ها رسيد و اساسا” اين افراد --»
( كه دكتر شريعتي و مجاهدين آنها را « تجسٌم اشرافيت » و « دژ استوار ارتجاع » ناميده اند )
چه نقشي در ايجاد و استقرار اسلام و تحكيم حاكميت سياسي - مذهبي محمد داشتند ؟

-- ما بايد نشان دهيم كه اسلام با چه سركوب و خشونتي وارد ايران شد و - اساسا” - « اسلاميٌت » جامعهْ ايراني ---»
-- ( كه امروزه - ناگهان - تني از محققان ؛ آنرا ” كشف ” كرده اند ! ) چقدر واقعيت دارد
و اين « اسلاميٌت » با چه بهاء خونين و گزافي “ نصيب “ جامعهْ ايراني گرديده است ؟ .

-- ما بايد نشان دهيم كه در ميان همهْ كشورهاي ’سنيٌ مذهب ؛ چرا و به چه دلايل تاريخي و سياسي - اجتماعي ؛
كشور ما ( ايران ) تنها كشور شيعه مذهب دنيا باقي ماند ؟ .

بنظر ما پاسخ به اين مسائل از جمله ؛ پاسخ به « الزامات مرحله اي انقلاب » است .
-- ما معتقديم كه جدائي از اخلاق و اسلام « خمينيستي » تنها و تنها در روند يك مبارزهْ معرفتي و اجتماعي بدست ميآيد
و بهمين جهت است كه از ( اصلاح طلبان ؛ دگرانديشان ؛ مجاهدين و نيروهاي ملي - مذهبي » و ديگر نظريه پردازان « اسلام راستين و اصيل » )
انتظار داريم تا بجاي خزيدن در لاك “ فروتني هاي كاذب “ و “ منٌت گزاري هاي فاظلانه “ ؛ با آغاز يك بحث سالم و خلاق -
-- بدور از هرگونه تحريف و توهين و افتراء - در ارتقاء آگاهي تاريخي و غناي فرهنگ جامعه بكوشند.
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. »

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

««« ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند. »»»

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .


اسلام شناسي
زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام
علي ميرفطروس

تعاليم اخلاقي و اقتصادي - اجتماعي قرآن و « محمد »

در روز قيامت ؛ فقر ؛ پيش خدا زينت است ! - صبر خوب است اما براي فقيران ؛ خوبتر است !
بدين ترتيب محمد به بردگان و زحمتكشان مي آموخت كه در فكر حقوق بيشتر و امكانات رفاهي بهتري نباشند زيرا كه :
« بهترين مؤمنان كسي است كه قانع باشد ! »
قرآن در آيه هاي فراوان به زحمتكشان و برده ها توصيه ميكند : « دنيا متاع بي ارزشي است و جهان آخرت براي پرهيزگاران ؛ بسيار بهتر است ! »

بر آنچه كه « خدا » طبقاتي را از آن بهره مند ساخته است ؛ چشم مگشائيد ؛
زندگي دنيا را براي آنان ( اشراف و ثروتمندان ) واگذاريد تا « خدا » اشراف و ثروتمندان را در اين باره آزمايش (!!!) كند.

” ملا’ احمد نراقي “ مينويسد :
“ پيغمبر فرمود كه خدا با من تكلم كرد و فرمود : « اي محمد ! من هرگاه بنده اي را دوست داشته باشم سه چيز به او عطا ميكنم :
( 1 ) - دل او را محزون ميكنم
( 2 ) - بدن او را بيمار ميكنم
( 3 ) - دست او را از مال دنيا خالي ميگردانم.

و هرگاه بنده اي را دشمن داشته باشم سه چيز به او ميدهم :
( 1 ) - دل او را شاد ميكنم
( 2 ) - بدنش را صحيح ( سالم ) ميگردانم
( 3 ) - دست او را از اموال دنيا ’پر ميكنم ....

و فرمود كه مردم - همه - ’مشتاق بهشت اند و بهشت ’مشتاق فقراء ! ---» ( معراج السعاده - ص 291 و 295 )

« محمد » با توسل به آيات قرآن ؛ توده ها را متقاعد ميكرد كه اختلاف طبقاتي و حاكميت اشراف و ثروتمندان يك « مشيٌت الهي » است.
او با تبليغ آيهْ : « خدا رزق بعضي را بر بعضي ديگر فزوني داده است (؟) » --» ( سورهْ هود - آيهْ 118 + سورهْ نساء - آيهْ 32 + سورهْ اسري’ - آيهْ 21 )
خدا بعضي را بر بعضي ديگر برتري داده است تا عده اي ( بوسيلهْ ثروت ) گروهي ديگر را به خدمت خود در آورند (؟) --» ( سورهْ زخرف - آيهْ 32 )
به تآئيد و توجيه تبعيض و اختلاف طبقاتي مي پرداخت.

هر چند كه در قرآن آيه هائي در « نكوهش » اشراف و رعايت حال بردگان بوسيلهْ برده داران ديده ميشود ؛
اما اين دستورات فقط جنبهْ اخلاقي داشته و از نظر حقوقي بهيچ وجه نمايندهْ مخالفت اسلام با برده داري و استثمار نيست ؛
در قرآن بروشني تآكيد شده : « خدا رزق بعضي از شما را بر بعضي ديگر فزوني داده است و آنكه رزق و روزي او بيشتر شده ؛
زيادي را بزير دستان و غلامان ندهد تا با او مساوي شوند (؟!) --» ( سورهْ نحل - قرآن - آيهْ 71 )
بنظر قرآن : « بنده و برده اي كه قادر به هيچ كاري نيست با مرد آزاد كه خدا به او رزق نيكو عطاء كرده هرگز برابر نيستند (؟!) --» ( قرآن - سورهْ نحل - آيهْ 75 )

حضرت محمد نيز در سخنان خويش بارها برده داري را تصديق و تآئيد كرده و به بردگاني كه گريخته ؛
و يا فصد فرار از اسارت ارباب را داشتند اخطار كرد كه : « فرار از بردگي مورد رضاي خدا نيست » ( ؟؟؟ )

« آيت الله طالقاني » معتقد است : “ در هيچ يك از جنگهاي اوليهْ اسلام كه به سر پرستي و فرماندهي رسول اكرم (ص) اداره مي شد
و پايان مي يافت ؛ اسيران به بردگي گرفته نشده اند “ --» ( اسلام و مالكيت - ص 335 )

اين نظر ؛ بر خلاف اسناد و حقايق تاريخي است ؛ ما معتقديم كه در اكثر غزوات يا جنگهاي حضرت محمد برده كردن اسيران ؛ امري رايج و متداول بوده ؛
و پيغمبر نه تنها به برده كردن اسيران جنگي دستور ميداد ؛ بلكه گاهي نيز ( مثلا“ در جنگ بدر ) به كشتن آنها نيز فرمان ميداد.
از جمله جنگهاي حضرت محمد كه در آن مردان ؛ زنان و كودكان بسياري اسير و برده گرديدند ميتوان از جنگهاي :
“ بني ’مصطلق ؛ بني ’قريظه ؛ هوازن ؛ بني ثقيف و بدر نام برد .

براي آگاهي بيشتر نگاه كنيد به : تاريخ نگارستان - ص 11 + حبيب السير - ج 1 - ص 358 و 393 + تاريخ طبري - ج 3 - ص 977 +
تفسير طبري - ج 3 - ص 658 و 660
+ نهج الفصاحه - حضرت محمد - ترجمهْ ابوالقاسم پاينده - ج 1 و 2 + قرآن - سوره هاي : زخرف - اسري’ - نساء - هود - طه - رعد - انعام - انفال و ...
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مباحث كتاب « اسلام شناسي » و زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام را فردا دنبال خواهيم كرد . با ما باشيد
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ”

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


احلاج ديگري را بر « دار » مي برند !
((( خبرچين)))
((( هميشك )))

توضيحات و افاضات

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

««« ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند. »»»

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .


اسلام شناسي
زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام
علي ميرفطروس

تعاليم اخلاقي و اقتصادي - اجتماعي قرآن و « محمد »

نظام اسلامي ؛ اساسا” يك نظام « خدا سالار » است و انسان ؛ در تحليل نهائي ؛ نقش « بنده » و « عبدالله » را دارد ؛
در اين نظام ؛ هدايت و سعادت بشر ؛ تنها به خواست و « مشيٌت » خدا بستگي دارد
بنظر قرآن : زندگاني نيك ؛ همان زندگاني توأم با فضيلت و تقوي’ است و فضيلت و تقوي’ نيز يعني :
ترس و تسليم محض و اطاعت بره وار در برابر ارادهْ خدا است :
« اي اهل ايمان ! همگي داخل در مقام ” تسليم ” شويد زيرا كه مسلمانان و پرهيزگاران واقعي : ” همان كساني هستند كه در نهان و( آشكار ) از خداي خود ميترسند ”. »
و براستي ! « كدام دين ميتواند بهتر از دين آنكسي باشد كه او ؛ در برابر ارادهْ خدا ؛ سر تسليم خم كرده است ؟ »

« محمد » براي توده ها موعظه ميكرد كه : « از دنيا چشم بپوشيد تا خدا شما را دوست بدارد » خدا معيشت و كار را تقسيم كرده (؟)
و « خوشبختي و بدبختي هر كس ؛ قبلا“ تعيين شده است »
اي فقيران ! اگر بدانيد كه پيش خدا چه ها داريد دوست خواهيد داشت كه فقر شما بيشتر شود . !
اي فقيران ! اگر بدانيد كه ( در آن جهان ) براي شما چه ذخيره شده برآنچه كه نداريد غم نخواهيد خورد !
به بهشت نگاه كردم و ديدم كه بيشتر مردم آن ؛ فقيران هستند !

در روز قيامت ؛ فقر ؛ پيش خدا زينت است ! - صبر خوب است اما براي فقيران ؛ خوبتر است !

«’ليبشر’ ’فقراء ا’لمومنين بالفراغ يوم القيامة قبل الاغنياء بمقدار خمسيائه عام هوءلاءفي الجنة ’ينعمون و هو’لاء ’يحاسبون . » ( يعني )
« مؤمنان فقير را بشارت باد ! كه روز قيامت به اندازهْ پانصد سال زودتر از اغنياء فارغ شوند ؛
آنان ( فقراء ) در بهشت متنعم اند و اينان ( ثروتمندان ) حساب پس ميدهند ! » ---» ( نهج الفصاحه - ص 501 )

« اذا ا’حبٌ الله عبدا“ ا’بتلاه’ و اذا احبٌه’ الحبٌ البالغ اقتناة قالوا ما اقتناوه’ ؛ قال : لايترك’ له’ مالا“ و لاولدا“ . » يعني
« وقتي خداوند بنده اي را دوست دارد ؛ وي را مبتلا سازد و وقتي وي را كاملا“ دوست دارد او را خاص خود سازد .
گفتند : چگونه او ( بنده ) را خاص خود ميسازد ؟ گفت : مال و فرزندي براي او باقي نميگذارد ! » --» ( نهج الفصاحه - ص25)

« ءاذا ا’حب الله عبدا“ حماه’ الد’نيا. » -- ” وقتي خداوند بنده اي را دوست دارد دنيا را از او منع ميكند ! » --» ( نهج الفصاحه - ص 25 )

« ءاذا احب الله عبدا“ ابتلا’ه’ ليسمع تضرٌ’عه’. » -- يعني :
” وقتي خداوند بنده اي را دوست دارد ؛ او را مبتلا ميسازد تا تضرع و زاري وي را بشنود ! » --» ( نهج الفصاحه - ص 25 )

براي آگاهي بيشتر نگاه كنيد به : ( نهج الفصاحه - حضرت محمد - ترجمهْ ابوالقاسم پاينده - ج 1 و 2 ) +
كتاب آسماني (؟) قرآن - سوره هاي : انبياء - انعام - انفال - آل عمران - رعد - توبه - نساء - طه - هود - اسري’ - زخرف - نحل و .....
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مباحث كتاب « اسلام شناسي » و زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام را فردا دنبال خواهيم كرد . با ما باشيد
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ”

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.

احلاج ديگري را بر « دار » مي برند !
((( خبرچين)))
((( هميشك )))

توضيحات و اضافات

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

««« ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند. »»»

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .


اسلام شناسي
زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام
علي ميرفطروس

توضيحات

تعاليم اخلاقي و اقتصادي - اجتماعي قرآن و « محمد »
« هر طبقهْ استثمارگر ؛ ميكوشد اخلاقي را به زحمتكشان تلقين كند تا دست و پاي ايشان را ببندد و به آنان :
” تواضع ؛ صبر ؛ قناعت و فرمانبرداري را توصيه نمايد ”. »
تبليغات و تعليمات ديني محمد بيشتر بر اساس دعوت مردم به اطاعت از خداي يكتا و ترساندن آنها از روز قيامت و عذاب جهنم قرار داشت .
بسياري از سوره ها و آيه هاي قرآن براستي ««« مانيفست ترس و تهديد »»» است و عده اي از محققين ؛ بدرستي مي نويسند كه :
’مهم ترين عامل حيات مذهبي مسلمانان قرن اوٌل هجري ؛ ترس بود :
{ ترس از خداي ’منتقم و قهٌار ؛ ترس از مرگ ؛ ترس از حساب روز قيامت ؛ ترس از معصيت ؛ ترس از جهنمي كه با وصف
« و’قودها الناس و ا’لحجا’ره » دل شير هم از هيبت آن آب ميشود. }

تصوير « خدا » در قرآن ؛ تصوير يك فرمانرواي مطلق قبايل دورهْ « پدر سالاري » است ؛
تصوير كسي است كه انسان را بدلخواه خود خلق كرده و هر وقت اراده كند ؛ ميتواند او را از بين ببرد ؛ حتي’ رسول و پيغمبر خود را :
« ولو’ تقو’ل’ علينا’ بعض الا’قاويل لا’خذ’ نا منه’ باليمين ُثمٌ لقطعنامنه’ الوتين . » - ( يعني ) :
” اگر محمد بر ما افتراء ببندد ؛ نيروي او را ميكيريم و بند دل او را مي ’بريٌم.....”
چنين خدائي ؛ « آدم و حوٌا » را بخاطر عصيان و نافرماني از دستوراتش از بهشت بيرون راند
و گر نه خوردن يك سيب ( يا گندم ) خود بخود نمي تواند « گناه كبيره »اي باشد تا بخاطر آن ؛ چنان عذاب و عقوبت سختي را بتوان بر انسان تحميل كرد ؛
چنين خدائي با اينكه مكر و حيله را كاري باطل و ناپسند ميداند ؛ اما ؛ خود تاءكيد ميكند كه : «« مكاٌرترين مكٌاران است »»

در اسلام ( همانگونه كه از نام آن پيداست ) اطاعت و تسليم : تقوا و فضيلت واقعي است و عصيان و نافرماني : « گناه كبيره » ميباشد.
در اين دين نيز ( مانند ديگر اديان باصطلاح الهي ) عنصر اساسي :
اسارت انسان در برابر يك قدرت خارجي بنام خدا و انقياذ انسان در مقابل يك استبداد بيروني است.
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مباحث كتاب « اسلام شناسي » و زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام را فردا دنبال خواهيم كرد . با ما باشيد
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ”

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


حلاج ديگري را بر « دار » مي برند !

((( خبرچين)))
((( هميشك )))

توضيحات و اضافات

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

««« ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند. »»»

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .


اسلام شناسي
زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام
علي ميرفطروس

توضيحات

دربارهْ اسلام و مالكيت :

بسياري از نويسندگان و محققان مسلمان - امروزه - ضمن تفسير ” روشنفكرانه ” و توجيه ” دلخواه ” از بعضي آيه هاي قرآن ؛
معتقدند كه : « قرآن با حذف واژهْ مالكيت از فرهنگ اقتصادي اسلام و اختصاص دادن مالكيت به ” خدا ” ؛
ريشهْ طبقاتي شدن جامعه را نابود ميكند... آري ؛ هنگامي كه پاي خدا در جامعه باز شود ؛ مالكيت خصوصي ؛ رخت بر مي بندد (!)
خواه مالكيت خصوصي ابزار توليدي ؛ خواه بر زمين ؛ خواه بر ساير ثروت هاي اجتماعي و حتا اشياء مصرفي .
بعداز اينكه مالكيت هر چيز به خدا تعلق ميگيرد ؛ اين مالكيت به درون اجتماع باز ميگردد و به « النٌاس » ( عموم مردم ) سپرده ميشود... » (×)
------------------
--» (×) - نگاه كنيد به : جزميت فلسفهْ حزبي - ابوذر ورداسبي - ص 161 + مالكيت در اسلام - سيد محمود طالقاني - ص 162 - 154 +
+ مالكيت ؛ كار و سرمايه از ديدگاه اسلام - حبيب الله پايدار - ص 197 و 182 - 173 + اقتصاد توحيدي - ابوالحسن بني صدر - ص 173 - 140
----------------
تاريخ اقتصادي - اجتماعي جوامع مختلف ( خصوصا” كشورهاي اسلامي ) بخوبي ’بطلان اين ادعا هاي بغايت ايده آليستي را روشن ميسازد
و نيز آشكار ميكند كه در اين جوامع ( حتي’ در صدر اسلام و در زمان حضرت محمد و علي ) عليرغم حضور و حاكميت مذهب
و « باز شدن پاي خدا در جامعه » نه تنها « ريشهْ طيقاتي شدن جامعه » نابود نشد ! بلكه :
دين و خدا - بمثابه ابزاري - همواره براي تسكين و تسليم ساختن توده ها و « تشريع » ( تبليغ ) سياستهاي طبقاتي حاكم بكار رفته است.

’محققان و نويسندگان اسلامي مذكور با چنين تفسير « دلخواه »ي از چند آيهْ قرآن ؛ كوشيده اند كه به نظام اقتصادي اسلام ماهيتي « فرا طبقاتي » ؛
سوسياليستي ؛ « بي طبقه » و « توحيدي » بدهند ؛ در حاليكه هر خوانندهْ آگاه و هوشياري ضمن مطالعهْ دقيق آيات قرآني و احاديث نبوي ؛
بخوبي در مي يابد كه تعبيرها و تقسيرهاي « ذهني » اين نويسندگان با آيات متعدد قرآن و احاديث فراوان پيغمبر
و نيز با واقعيت مناسبات اقتصادي دورهْ حكومت پيغمبر و حضرت علي ( اسلام نبوي و علوي ) بسيار ’مغاير و متناقض ميباشد ؛
زيرا - بطوريكه خواهيم ديد - نه آيات قرآن و نه سياست هاي عملي و اقدامات اقتصادي حضرت محمد ؛
هيچكدام ؛ نشان دهندهْ مخالفت اسلام با مالكيت خصوصي نيست !

’مقررات مربوط به « ارث » در قرآن ( سورهْ نساء - آيهْ هاي 7 - 8 و 12 ) و نيز « قاعدهْ تسليط » در فقه اسلامي كه بر اساس اين دستور حضرت محمد -
-- ( النٌاس ’مسلطون’ علي اموالهم’ ) قرار دارد ؛ همگي دليل روشني بر تاْئيد و تاءكيد مالكيت خصوصي در قرآن و اسلام است.
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مباحث كتاب « اسلام شناسي » و زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام را فردا دنبال خواهيم كرد . با ما باشيد
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ”

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.

حلاج ديگري را بر « دار » مي برند !
((( خبرچين)))
((( هميشك )))

توضيحات و اضافات

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

««« ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند. »»»

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .


اسلام شناسي
زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام
علي ميرفطروس

توضيحات

حضرت علي ؛ عدالت و دادخواهي !
در تواريخ شيعه ( خصوصآ” ) - « حضرت علي » به ” عدالت ” و ” دادخواهي ” معروف و مشهور است.
او كه از كشتن قانلان « ’عثمان » به اين بهانه كه : ” جندين كس را به خون يك تن نمي توان كشت ” خوداري كرده بود .
دربارهْ قاتلين دوست خود ( عبدالله بن ’حبٌاب ) چنان سختگيري و خشونتي بكار ’برد كه بي سابقه بود بطوري كه گفت :
” بخدا اگر همهْ مردم روي زمين به كشتن عبدالله اقرار كنند ؛ همه را از دم شمشير ميگذرانم و يك لحظه در اين كار درنگ نخواهم كرد ” --»(×)
--------------
---» (×) - نگاه كنيد به : الفصل في الملل و الاهواء و النحل - ابن حزم - ج 4 - ص 152 - 155
-------------
اسلام و مالكيت

اسلام ؛ محصول يك جريان اقتصادي - اجتماعي بود كه در مقايسهْ با نظام برده داري ؛ از نظر اقتصادي ’لزوما” روابط بهتري را در جريان توليد تبليغ ميكرد ؛
اما بهيچ وجه در صدد تغيير بنيادي در شكل مالكيت وسايل توليد نبود و حتا اقدام قاطعي در جهت لغو بردگي و برده داري بعمت نياورد.
بر اين اساس است كه قرآن ( بر خلاف شيوهْ برده داري ) به صاحبان برده توصيه ميكند كه بردگان خود را نكشند و با آنها به مهرباني رفتار كنند؛
و حتي’ با شرايطي ( مثل : مكاتبه ؛ مباشرت ؛ تدبير ) آنها را آزاد نمايند . --» ( سورهْ نساء - آيهْ 36 + سورهْ النور - آيهْ 33 + سورهْ البلد - آيهْ 12 - 13 )
« حضرت محمد » نيز ضمن سفارش به اشراف برده دار به آنها يادآور ميشد كه : ” همين گناه بس كه عذا را از بردهْ خود دريغ كنيد ” --»( نهج الفصاحه - ص 454 )

يادآوري ميكنيم كه : «« برده داري در طول حكومت هاي ا’موي و عباسي نيز در سراسر قلمرو اسلامي رواج و رونق داشت »» ؛
اين شيوه - البته - جنبي و ثانوي بود و شيوه مسلطٌ ؛ شيوهْ توليد فئودالي بوده است زيرا كه : « بردگان نقش عمده اي در ” توليد ” نداشتند
و بيشتر بعنوان غلام ؛ خدمتكار ؛ دربان و خواجه سرائي خدمت ميكردند » . --»(××)
-------------
---»(××) - نگاه كنبد به : رسوم دارالخلافه - ابوالحسن صابي - ص 19 + تجارب السلف - هندوشاه نخجواني - ص 189 - 198
-------------
در سال 256 هجري در نواحي بين النهرين و خوزستان روي داد كه در تاريخ بنام « قيام زنج » مشهور است. --»(×××)
------------
--»(×××) - براي آگاهي بيشتر نگاه كنيد به : حلاج - علي مير فطروس - ص 48 - 54
------------
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مباحث كتاب « اسلام شناسي » و زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام را فردا دنبال خواهيم كرد . با ما باشيد
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ”

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.

حلاج ديگري را بر « دار » مي برند !
((( خبرچين)))
((( هميشك )))

توضيحات و اضافات

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

««« ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند. »»»

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .


اسلام شناسي
زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام
علي ميرفطروس

توضيحات

نكتة : اعراب مسلمان حتا از همخوابگي با زنان شوهردار پرهيز نميكردند و اين ؛ البته دستور « قرآن » بود.
« و المحصنات’ من النسٌاء الا’ ما ملكت. » ---» ( سورهْ نساء - آيهْ 24 )
( يعني ) = ” ... و نكاح زنان محصنه ( شوهردار ) نيز براي شما حرام شد مگر آن زنان كه ( در جنگها ) متصرف و مالك شده ايد. ”

دربارهْ زنان پيغمبر :

1 - ازدواج « محمد » ( بيست و چهار ساله ) با « خديجه » ( چهل ساله ) ( كه يكي از بزرگترين اشراف مكه بود )
و در اختيار گرفتن ثروت هاي خديجه بوسيلهْ پيغمبر ؛ زمينهْ لازم اقتصادي و تداركاتي ظهور و تبليغ انديشه هاي محمد را مهيا ساخت.

2 - « محمد »( چهل و پنج ساله ) پس از ادعاي پيغمبري ؛ « عايشه »( هفت ساله ) دختر « ابوبكر » را به ازدواج خود در آورد.
« ابوبكر » مردي ثروتمند بود كه بدين ترتيب تمام امكانات اقتصادي - اجتماعي خود را در اختيار « محمد » گذاشت.

3 - « محمد » براي تحكيم قدرت سياسي - مذهبي خود با دختر « ’عمربن خطاب » ازدواج ميكند.
اين امر به اعتبار « حضرت محمد » در ميان مخالفان او افزود ؛ زيرا « ’عمر » نيز از بزرگترين ” قدرتمندان ” عربستان بود.

” حضرت محمد ” غيراز زنان ياد شده ؛ زنان و همسران فراوان ديگري نيز داشته كه غالبا” از دختران اشراف و ثروتمندان عربستان بودند.
مورخين ’معتبر تعداد زنان پيغمبر را پانزده - تا - بيست و سه نفر دانسته اند. ( 15 - تا - 23 ) نفر !!!
اين تعداد - البته - بجز زنان صيغه اي و كنيزكان حضرت ميباشد. --» (×)
--------------
---» (×) - نگاه كنيد به : آفرينش و تاريخ - ’مقدسي - ج 5 - ص 105 + تاريخ يعقوبي - ج 1 - ص 452 - 454 + تاريخ طبري - ج 4 - ص 1291 - 1295
--------------
لازم بيادآوريست كه : « قرآن » در ( سورهْ نساء - آيهْ 3 ) حداكثر داشتن جهار (4) زن را به مسلمانان اجازه داده است ؛
با اينحال بر خلاف دستور صريح قرآن ؛ « محمد » يازده ( 11 ) زن را همزمان با هم داشت !!! --» ( تاريخ طبري - ج 4 - ص 1288 )

تعدٌد زنان پيغمبر و « احتكار » آنان در خانه يا حرمسرا و اختلافات و رقابت هاي بين زنان --» ( نگاه كنيد به : تاريخ طبري - ج3 - ص 1102 - 1103 و 1218 )
بي شك نمي توانست روابط طبيعي و مناسبات سالم خانوادگي را كاملا” پديد آورد ؛ از اين رو :مثلا”
« شايعات فراواني دربارهْ رابطهْ نا مشروع « عايشه » ( زن محمد ) با « صفوان بن معطل » وجود داشت ؛ سورهْ ” النور ” در قرآن اشاره به همين ماجراست. » --» (××)
-------------------
---» (××) - نگاه كنيد به : قرآن - سورهْ النور - آيه هاي 4 --» تا 19 + تاريخ طبري - ج 3 - ص 1103 - 1106 + ترجمهْ تفسير طبري - ج 5 - ص 1124 - 1136
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مباحث كتاب « اسلام شناسي » و زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام را فردا دنبال خواهيم كرد . با ما باشيد
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ”

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.

حلاج ديگري را بر « دار » مي برند !
((( خبرچين)))
((( هميشك )))

توضيحات و اضافات

من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

««« ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند. »»»

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .


اسلام شناسي
زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام
علي ميرفطروس

توضيحات

اشارات « حضرت محمد » در بارهْ اجاره ؛ مزارعه و اهميت زمين و زمينداري (!)

” قالت ا’حد’يهما يا ابٌت استاجره’ انٌ خير من استاجر’ت القوي’ الامين. ” ( يعني ) : يكي از آندو دختر ( صفورا ) گفت :
” اي پدر اين مرد را بخدمت خود « اجير » = « اسير » كن كه بهتر كسي كه به خدمت بايد برگزيد ؛
كسي استكه امين و توانا باشد . --» ( سورهْ قصص - آيهْ 26 )

” اءذا ا’ستاجر احد’كم’ اجيرا” فليعلمه’ ا’جرة’ ” ( يعني ) : هرگاه يكي از شما كسي را « اجير » ميكند ؛ مزدش را باو بگويد.
--» ( نهج الفصاحه - حضرت محمد - ص 67 )

” ... ا’عط الاجير حقه’ قبل ان ’يجفٌ عرقه’ ” ( يعني ) : مزد « اجير » را بپرداز قبل از آنكه عرقش خشك شود.--» ( نهج الفصاحه - 67 )

” من احيا مواتا” فهي له’ ” ( يعني ) : هركس زمين مرده ( باير )ي را آباد كند ؛ متعلق به اوست. --» ( نهج الفصاحه - ص 212 و 213 )

” تحٌفظوا من الارض فانها ا’مٌكم ” ( يعني ) : ’حرمت ( ارزش ) زمين را بداريد چرا كه زمين بمنزلهْ مادر شماست. --» ( نهج الفصاحه - ص 226 )

” و من احيا ارضا” ميته ثقه” بالله و ا’حتسابا” كان حٌقا” علي الله تعالي’ ا’ن ’يعينه’ و ا’ن ’يبارك له’ ” ( يعني ) :
هركس كه با اعتماد بخدا و به اميد ثواب ؛ زمين بايري را آباد كند بر خدا لازم است كه وي را ياري كند و او را بركت دهد. --» ( نهج القصاحه - ص 265 )

و همچنين « حضرت محمد » در مورد اراضي گفت : ” هركس زميني دارد بايد آنرا كشت كند و اگر زراعت نميكند ؛ به برادر مسلمانش ببخشد (!)
هركس زميني را سه سال متوالي بدون علت معطل نگاهدارد از او گرفته ميشود و بديگري واگذار ميگردد. --» (×)
-----------
--» (×) - مالكيت ؛ كار و سرمايه از ديدگاه اسلام - حبيب الله پايدار - ص 182 و 183
-----------
احاديثي كه شكل يا اشكالي از اجارهْ زمين را ممنوع ميكند ( مانند بعضي احاديث استنادي آقاي « پايدار » در - ص 183 - كتاب فوق )
هيچگاه اكيدا” « قصد ممنوعيت زمينداري بزرگ را ندارد » . اين ممنوعيتها به عنصر عدم اطميناني باز ميگردد
كه اغلب در اجارهْ زمين به ازاي سهم معيني از محصول ؛ مجود دارد زيرا كسي از پيش دقيقا” نمي داند كه محصول زمين چقدر خواهد بود ...
فقها بخوبي ميدانستند كه شخص « پيغمبر و جانشينان و ياران قابل احترام او ؛ خود ؛ زمين شان را به ازاي درآمد واگذار ميكردند.»--» (××)
---------
--» (××) - اسلام و سرمايه داري - ماكسيم رودنسون - ص 43
----------
عقايد اقتصادي « مزدك » و تاْثيرات آن در « پيغمبر »

شهر « حيره » در جنوب شرقي « نجف » كنوني واقع شده بود و پايتخت ملوك ( پادشاهان ) لخمي بود .
بازرگانان و ’تجٌار عرب بخاطر ارتباط و آشنائي با فرهنگ و تمدن ايراني ؛ واسطهْ انتقال افكار و عقايد ايرانيان به عربستان بودند.
بنظر ميرسد كه پيغمبر تاثيراتي از عقايد اقتصادي « مزدك » داشته است بطوريكه حديث بسيار معروف پيغمبر كه : ” الناس’ شر’كاء’ في ثلاث النار و الماء والكلاء ”
( يعني ) = ” مردم در آب و آتش و مرتع يكسان و شريك ميباشند. ” انطباق كاملي با اين گقتهْ شهرستاني دارد كه :
” « مزدك » مردم را در آب و آتش و چراگاه شريك دانست. ” --» ( شرح لمحه - شهيد ثاني - ج 2 - ص 285 + الملل و النحل - شهرستاني - ص 197 )
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مباحث كتاب « اسلام شناسي » و زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي پيدايش اسلام را فردا دنبال خواهيم كرد . با ما باشيد
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ”

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.

!حلاج ديگري را بر « دار » مي برند
((( خبرچين)))
((( هميشك )))