من ايرانيم آرمانم رهائي
از اين دين مردم فريب ريائي

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند.

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .

(2)اسلام شناسي
پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ”
علي ميرفطروس
ازدواج محمد با عايشه

« طبري » - بروشني - مينويسد : “ ازدواج ( محمد ) با عايشه سه سال پيش از هجرت بود و عايشه در آن وقت 6 ساله و بقولي 7 ساله بود “
--» ( تاريخ طبري - ج 3 - ص 930 )
« طبري » در - جاي ديگر - مينويسد كه « عايشه » گفت :
“ روزي پيغمبر به خانهْ ما آمد ... من در ننوئي بودم و باد ميخوردم . مادرم مرا از ننو پائين آورد ... و صورتم را با آب شست .
آنگاه ( مادرم ) مرا كشيد و برد و چون به نزديك در رسيدم مرا نگهداشت تا كمي آرام شدم .
آنگاه بدرون رفتم و پيغمبر خدا در اطاق ما بر تختي نشسته بود ... و مردم و زنان برفتند و پيغمبر در خانه ام بت من زفاف كرد ... من آنوقت 7 سال داشتم ... “
---» ( تاريخ طبري - ج 4 - ص 1291 - 1292 )

« فيليپ حتي’ » - ( نويسندهْ تاريخ عرب ) - با استناد به تاريخ طبري - تاكيد ميكند :
“ « عايشه » ( بهنگام ازدواج با محمد ) 6 يا 7 سال داشت ؛ بطوريكه از خانهْ پدرش عروسكي به خانهْ شوهرمي ’برد “
---» ( تاريخ عرب - ج 1 - ص 231 ).

بقول « حافظ ) :
گر مسلماني اين است كه “ حافظ “ دارد /// واي اگر از پس امروز ’بود فردائي .

طغيان و اعتراض مردم - و ارتداد !

طغيان و اعتراض مردم و ارتداد آنها از اسلام ؛ و سركوب توده ها در دوران سياه حكومت خلفاي راشدين { ابوبكر ؛ ’عمر ؛ عثمان و علي }“
دوران حكمومت ’عمر آنچنان سخت و ’پرخشونت بود كه كسي جرئت كوچكترين اعتراضي نداشت. “
در اين دوره نيز « شكنجه و سركوب » كساني كه به اسلام و آيات قرآن اعتراض يا ترديد داشتند ؛ رواج فراوان داشت ؛
بطوريكه در زمان ’عمر - حتي’ - گفتگو از “ تفسير قرآن “ نيز ناروآ بود .
او معتقد بود كه “ مجادله در بارهْ قرآن ؛ كفر است. ــ» ( نهج الفصاحه - حضرت محمد - ص 86 - مقدمهْ ابوالقاسم پاينده - ص 278 ) .

« مجادله دربارهْ قرآن ’كفر است » ( اين جمله اساسا“ متعلق به حضرت محمد ميباشد. ) --» ( نهج الفصاحه - ص 278 )

اسناد و مدارك تاريخي فراواني - بروشني - گواهي ميدهند كه شك و ترديد نسبت به آيات قرآن و بحث و انتقاد از چگونگي « وحي »
و محتواي قرآن نه تنها از دوران خلافت « ’عمر » بلكه از آغاز ظهور محمد و در تمامت سالهاي پيغمبري او وجود داشته است .
اين بحث ها و انتقادات آنچنان گسترده و آشكار بود كه حتي’ در متون و آيات قرآن نيز انعكاس يافته است:

مثلا“ : در سورهْ ’عمران - ( آيهْ 7 ) بروشني تآكيد ميشود : “ آناني كه دلي ناپاك دارند بدنبال آيات متشابه --»
( آياتي كه معاني آنها روشن و آشكار نيستند ) ميروند تا آنها را موذيانه تآويل و تفسير نمايند “.

در سورهْ انعام - ( آيهْ 68 ) به پيغمبر توصيه ميشود كه : “ چون گروهي را ديدي كه براي خرده گيري و طعنه زدن در آيات قرآن گفتگو ميكنند ؛
از آنان دوري گزين ! “ .

در سورهْ ’مدٌثر - ( آيهْ 31 ) و در سورهْ كهف - ( آيهْ 1 ) و نيز در سورهْ ’فصٌلت - ( آيهْ 3 و 44 ) اشاراتي به اين امر شده است.
--------------------------
« بابك دوستدار »
ادامهْ مروري بر گزيده هائي از كتاب « پندار يك ” نقد ”و نقد يك ” پندار ” » را فردا دنبال خواهيم كرد .
بخش هاي قبلي را حتما” بخوانيد. تا فردا ؛ ”مزدك ” « پايدار وپيروز باشيد. »

ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.


((( خبرچين)))
((( هميشك )))