افــســانــــهً نـــارضــائـــی ایـــرانــیـان

مـــــن ايـــــــــرانــــــــيــــــم آرمـــــــــــانـــم رهــــائــــي ازايـــــن ديــــــــن مــردم فـــــــريــــــب ريـــــــائـــــــــي :: مــــزدک ::

« شــجـاع الــدیــن شــفــا » : پـس از هــزاروچــهــارصـــد ســـال

بزرگترین دروغ تاریخی این است که ایرانیان بعلت
نارضائی از حکومت از مهاجمان عرب استقبال کردند.


قـــیــام « بــابـــک خـــرمــدیـــن » به تنهائی بــیــســـت ســال ادامه یافت و صد ها هزار سرباز خلافت را به کام مرگ فرستاد
همزمان با این قیامهای مسلحانه ، مقاومت فرهنگی آشتی ناپذیری در برابر فرهنگ وارداتی شمشیر کشان سامان داده شد که از آن پس در طول تاریخ 1400 سالهً اسلامی ایران ادامه یافت

افــســانــــهً نـــارضــائـــی ایـــرانــیـان


سؤال: ولی غالبا" گفته شده است که حملهً اعراب به ایران به علت نارضائی ایرانیان از سیستم طبقاتی حکومت ساسانی و از تحمیلات مذهبی روحانیت زرتشتی با مقاومت مهمی مواجه نشد و حتی ایرانیان از مهاجمانی که برایشان عدالت و مساوات اسلامی را به همراه آورده بودند با آغوش باز استقبال کردند . این برداشت را چگونه توجیه میکنید ؟


شـــفـا :
شاید بزرگترین دروغی که در تاریخ هزار و چهار صد سالهً اسلامی ایران گفته شده و آنقدر به صورتی پیگیر در طول قرون تکرار شده است و امروز هم تکرار میشود ، که برای بسیاری از خود ایرانیان نیز واقعیتی مسلم به حساب آمده است . همین باشد که نه تنها حملهً عرب در ایران با مقاومتی جدی روبرو نشد، بلکه اصولا" ایرانیان
بخاطر سرخوردگی خود از حکومت و از روحانیتشان فاتحان عرب را " با آغوش باز استقبال کردند " . و به نوشتهً فرضیهً پرداز معروف دوران خودمان علی شریعتی " مذهب خویش را ول کردند ، ملیت خویش را ول کردند ، سنتهای خویش را ول کردند و یکدل و یکجهت به طرف اسلام رفتند " . و همهً اینها در شرایطی گفته و نوشته میشود که به گواهی خود تاریخ ها و تفسیر های معتبر همین جهان اسلام ، نه تنها حملات نظامی اعراب به ارتش ایران با مقاومتهایی جدی روبرو شد ، بلکه بعد از شکستهای بزرگ نیروهای دولتی ایران ، تصرف شهرها و روستاهای مختلف کشور از جانب اشغالگران نیز ، همه جا با پایداری شدیدی از جانب اهالی آنها مواجه شد که تنها در تاریخ طبری ، 64 مورد مشخص به شرح آنها اختصاص یافته است .

مــقــاومـــت ایـــــرانــیـــان

همین تاریخ طبری تصریح میکند که در بسیاری از شهرها هر بار که اشغالگران آنها را ترک میگفتند عصیانهای تازه ای روی میداد که بازگشت تازیان و سرکوبگریهای بی رحمانه مجدد آنها را بهمراه میآورد ، و با وجود این شورشهای مردم این شهرها و روستا ها غالبا" تا چهار یا پنج بار پیاپی تکرار شد . فراموش نکنیم که در همین سالها ، سیزده قیام مسلحانه نیز در سطح ملی از جانب ایرانیان علیه اشغالگران ترتیب داده شد که یکی از آنها یعنی قیام « بــابـــک خـــرمــدیـــن » به تنهائی بیست سال ادامه یافت و صد ها هزار سرباز خلافت را به کام مرگ فرستاد و باز هم فراموش نکنیم که همزمان با این قیامهای مسلحانه ، مقاومت فرهنگی آشتی ناپذیری در برابر فرهنگ وارداتی شمشیر کشان سامان داده شد که از آن پس در طول تاریخ 1400 سالهً اسلامی ایران ادامه یافت .
گزارشهای مستندی از این مبارزات بی امان و پیگیر همان مردمی را که ظاهرا" به روی آزاد کنندگان خود آغوش گشوده بودند ، در فصلی خاص از کتاب « پس از 1400 سال » من خواهید یافت ، با این توضیح که همهً گزارشهای این فصل صرفا" از منابع خود مورخان و وقایع نگاران مسلمان ، و نه از پژوهشگران بیگانه گرفته شده اند .

گفتگوئی با « شجاع الدین شفا » - به مناسبت انتشار کتاب
{ پس از هزاروچهارصد سال }
::::::::::::::::::::::::



ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم ، و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.

« بــابـــک دوســــتـــدار »
:::::::::::::::::::::::
((( خــــــــــبــرچـيــن)))