اسلام دینی « جهانی » !!!

مـــــن ايـــــــــرانــــــــيــــــم آرمـــــــــــانـــم رهــــائــــي ازايـــــن ديــــــــن مــردم فـــــــريــــــب ريـــــــائـــــــــي :: مــــزدک ::

« شــجـاع الــدیــن شــفــا » : پـس از هــزاروچــهــارصـــد ســـال

تــغــیــیــر اســـلام از یـک دیــن عــربــی بــه آئــیــنــی جـــهــانــــــی از راه شــــمــشــــیـــر بــــــــــــود .

از آخرین ماههای خلافت ابوبکر دستکاری گسترده ای در آیات قرآن آغاز شد .
مفسران دستگاه خلافت کوشیدند با دستکاری در آیات از اسلام دینی « جهانی » خلق کنند .

اسلام دینی « جهانی » !!!


سؤال : با این وجود میدانیم که اسلام از همان آغاز بصورت آئینی جهانی از جانب مسلمانان مطرح شد و به همین صورت نیز مورد عمل قرار گرفت ، پس این تحول 180 درجه ای از محلی بودن به جهانی بودن چگونه و با چه منطقی انجام گرفته است ؟


شفا - تغییر شکل اسلام از یک دین عربی به یک آئین جهانی ، آن هم با رسالت گسترش این آئین به سرزمینهای بیرون از جزیرة العرب ، از راه شمشیر و نه از طریق سنتی موعظه و تبلیغ ، کاری بود که نه توسط خود محمد بلکه بعداز درگذشت او انجام گرفت.
درست به همان ترتیب که تغییر شکل مسیحیت از صورت یک دین اصلاح شدهً یهودی به یک آئین مستقل جهانی کاری بود که نه توسط خود عیسی ، بلکه توسط حواریونی که پس از مرگ او از فلسطین به بخشهای مختلف امپراتوری روم رفتند ، و سپس توسط خود امپراتوران رومی تحقق یافت . در اینجا طبعا" فرصت بررسی بیشتری در این باره نیست ، ولی این بررسیها را به صورتهایی گسترده در کتابهای پژوهشگران متعددی که در کتاب خود من از آنها نام برده شده است ، بویژه در اثر معروف " بررسی در تاریخ Toynbee Arnold " سرشناس ترین مورخ قرن بیستم میتوان یافت .
فرضیهً جهانمداری آئین مسیحیت بطور تدریجی ودر طول بیش از سه قرن در داخل امپراتوری روم پا گرفت ، ولی فرضیهً جهانمداری آئین اسلام در شرایط کاملا" پیش بینی نشده مطرح شد که با تحولات اجتماعی عربستان پس از درگذشت محمد مربوط میشد ، زیرا این درگذشت نابهنگام در موقعی اتفاق افتاد که آئین تازه ، با وجود پذیرش رسمی و غالبا" اجباری آن از جانب رؤسای قبایل متعدد عرب ، هنوز واقعا" در خود جامعه عرب جا نیفتاده بود ، به همین جهت به محض بیرون رفتن بنیانگذار آن از صحنهً تقریبا" همهً این قبایل بیعت خود را پس گرفتند و سر به شورشی سراسری برداشتند که در تاریخ اسلام به " رده " معروف است ، این عصیان فراگیر اساس خلافت نوبنیاد عرب را که اصولا" از هیچ مشروعیتی هم بر خوردار نبود ، از بیخ و بـُن به لرزه درآمرد و جنگ داخلی خونین و بیرحمانه ای را میان نیروهای خلافت و مخالفان آن برانگیخت که هرچند با پیروزی قوای خلافت پایان گرفت ، ولی دستگاه خلافت را به روشنی متوجه این واقعیت کرد که اگر عطش جنگجویی و بخصوص غارتگری و غنیمت گیری بادیه نشینان سرکوب شده اما خشمگین و ناراضی به جای دیگری در بیرون از عربستان سوق داده نشود ، خطر تجدید جنگهای داخلی همچنان خلافت مرکزی را تهدید خواهد کرد .
از دیدگاه تاریخی ، این آمادگی ناگهانی بادیه نشینان تازه نفس عرب برای شمشیر کشی و غنیمت گیری درست با زمانی مصادف شده بود که هر دو ابر قدرت آن روزگار یعنی شاهنشاهی ساسانی و امپراتوری بیزانس به دنبال جنگهای چهارده ساله خودشان دوران فرسودگی و از هم گسیختگی را میگذرانیدند ، و این واقعیت بخصوص در مورد امپراتوری ساسانی در سالهای بعداز کشته شدن خسروپرویز محسوس بود . پژوهشگر سرشناس تاریخ اسلام ، " گوستاو لوبون " ، که بخاطر جانبداری فراوانش از تمدن عرب ستایشگران بسیاری در جهان اسلام دارد در ارزیابی جالبی در کتاب « تمدن اعراب » متذکر شده است که اگر ناپلئون در دوران سلطنت لوئی جهاردهم به دنیا آمده بود . " حماسهً ناپلئونی " او هرگز جایی در تاریخ فرانسه و اروپا پیدا نمیکرد همچنانکه اگر شمشیر کشان اسلام به جای دوران پادشاهی یزدگرد در دوران سلطنت انوشیروان به کشورگشائی پرداخته بودند احتمالا" چنان شکست خورده و متواری به صحراهای بی آب و علف خود باز میگشتند که اساسا" شمشیرکشی را فراموش میکردند .
برنامهً شبیخونهای پیاپی به نواحی مرزی شاهنشاهی ساسانی که سرانجام از جنگهای بزرگ قادسیه و جلولا سر بر آورد از همین ضعف فراگیر نظامی ایران در برابر آمادگی بادیه نشینان عرب برای شمشیرکشی و غارتگری مایه گرفت به تعبیر ظریفانه " clement Huart " مورخ فرانسوی قرن بیستم در کتاب معروفش تاریخ اعراب " باز بودن در خانه بود که دزدان را به درون آن دعوت کرد " .
با همهً اینها ، حُسن اجرای چنین برنامه ای مستلزم این بود که از مشروعیتی مذهبی نیز برخوردار باشد تا صرفا" صورت شبیخونها و غارتهای سنتی گذشته را نداشته باشد ، و این چنین مشروعیت در صورتی تحصیل میشد که آن قوانینی که محمد در مورد مشرکان عرب آورده بود . پیروان ادیان توحیدی را در بیرون از عربستان که این بار خود قرآن بر غیر مشرک بودن آنها تاکید نهاده بود ، شامل شود در تامین این منظور بود که از سال سیزدهم هجری ، یعنی از هنگام پایان رده و در آخرین ماههای خلافت ابوبکر ، دستکاری همه جانبه ای در قرآن آغاز شد ، که نه تنها مفسران و وقایع نگاران و حدیث پردازان و فقیهان دستگاه خلافت وقت در آن شرکت جستند ، بلکه بعداز آن نیز در طول همهً تاریخ 1400 سالهً اسلام ، وارثان همین بزرگواران در راه تامین منافع خصوصی حکومتها و روحانیتهای وقت ، اعم از عرب و ترک و مغول و تاتار و قزلباش و ترکمن به همین تلاش ادامه داده اند ، و ایفای سهم بزرگی از این تلاش را ثقة الاسلامها و بحرالعلومها و آیت الله ها و حجت الاسلامهای جهان بر عهدهً گرفتند .

گفتگوئی با « شجاع الدین شفا » - به مناسبت انتشار کتاب { پس از هزاروچهارصد سال }
::::::::::::::::::::::



ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم ، و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي )
مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.
« بــابـــک دوســــتـــدار »
:::::::::::::::::::
((( خــــــــــبــرچـيــن)))