بحران رهبری/نورالدین کیانوری

نـادره افشـاری

حزب توده در دوران تبعید سید روح الله خمینی در عراق هم همین سیاست ایران ستیزانه را پیش می برد. همکاری-ها و همراهی-های کنفدراسیون جهانی دانشجویان[10] و دانش آموختگان آن دوران [که بیشترشان توده-ای بودند] با خمینی و حمایت از این فرد، با بودجه-ی عرب-ها، روس-ها و چینی-ها همین روال را نشان می دهد. حزب توده در موضعگیری-های سال‌های نخست پس از افتضاح تاریخی سال 57 عمدتا علیه «لیبرال»‌ها [همکاران مهدی بازرگان و همراهان ابوالحسن بنی صدر] و به حمایت از شخص سید روح الله خمینی موضع می گیرد. كیانوری همچنین از طریق روابطی با نظامیان، از فعالیت‌هایی در پایگاه شاهرخی همدان خبردار می شود و این قضیه را لو می دهد. خبرچینی نورالدین کیانوری به بهای جان بسیاری از افسران و پرسنل نیروی هوایی ایران تمام می شود. این واقعه به «کودتای نوژه» معروف است.
انقلاب مشروطه که پیروز شد، پیروزی-اش را با اعدام سر دسته-ی «مشروعه خواهان» شیخ فضل الله نوری جشن گرفت. این پیروزی که تا پیش از بهمن ماه 1357 دستاوردهایی در زمینه-ی مدرنیته، حقوق برابر انسان-ها و آزادی-های اجتماعی داشت، در سال 1357 به بن بست رسید و ورقش برگشت. وارث اصلی "شیخ فضل الله" [سید روح الله خمینی] توانست شهد «مشروطه خواهی» را به زهر پیروزی «مشروعه خواهان» بدل کند و دمار از دماغ مشروطه خواهان، دیگران و حتی طرفداران خودش درآورد و همگی را چشم بسته از دم تیغ بگذراند. کیانوری از نسل همان شیخ شهید «مشروعه خواهان» است!
تاریخ تولد نورالدین کیانوری را سال 1294 نوشته اند. او نوه-ی پسری شیخ فضل الله نوری از اهالی روستای بلده در مازندران بود. جلال آل احمد [که خود سال-ها عضو حزب توده بود] عزادار «نعش» شیخ فضل الله نوری[1] بر بالای دار «غربزدگی» همراه با دیگر مشروعه خواهان، راه را برای به قدرت رساندن سید روح الله خمینی باز کرد.
ادامــه[+]