پروین اعتصامی
زهرا رهنورد

نـادره افشـاری

كس چو زن اندر سیاهی قرن-ها منزل نكرد
كس چو زن در معبد سالوس قربانی نشـد
این روزها، در قرن بیست و یکم میلادی و پس از این انقلاب خجسته-ی اینترنتی که همه چیز و حتی «آزادی زنان» را جهانی کرده است، این رهبران در کشاکش بحران زدگی فکریشان، می خواهند و می کوشند که مدل کمدی پوشش «زهرا خانم» را به عنوان «الگو»-ی زنان ایرانی به جهانیان انگشت به دهان مانده عرضه کنند. بیهوده نیست که ما زنان ایرانی این «مدل» تازه [کهنه]-ی چادر و حجاب گُل/گُلی زهرا خانم را، تنها نماد «کشید»-ای جانانه بر گونه مان می بینیم و نه بیش!

در کشوری که در سال 1303 خورشیدی «پروین اعتصامی» را دارد که در شعر نابش از زنِ در بند و حجاب انتقاد می کند، آن هم در جشن فارغ التحصیلی[1] دبیرستانش؛ پس از آن هم در هیئت زنی مدرن و شکفته، استوار در کنار رضا شاه بزرگ برای "برافکندن حجاب اجباری" از سر زنان ایرانی می ایستد، چنین سرنوشت کمدی چه نامی می تواند داشته باشد؛ یا مثلا اگر گوش شیطان کر پروین این روزها سر از خاک به در آورد و در تداوم نسلش، زنی در هیئت زهرا خانم را «پشت سر» رهبران جنبش سبز به عنوان نماد زن ایرانی در قرن بیست و یکم میلادی ببیند، چه خاکی به سرش خواهد ریخت!؟

در باره-ی «رهبری جنبش سبز»
«متفکرش کی؟ سرکار خانم زهرا رهنورد؛
فول پروفسور دانشگاه، نقاش و مجسمه ساز و نویسنده-ی حکومت اسلامی در بدو تاسیس؛ «متفکرِ فعال» در زمینه ی تئوریزه کردن حجاب اسلامی و زن محجبه که امروز زنان ما هر چه بر سر و هر چه بر تن دارند، حاصل «تفکرات» و «تعمقات» ایشان است!»
«در آستانه ی قدرت گیری جمهوری اسلامی روزی نبود که از بلندگوهای مساجد، زنان بدون حجاب را تهدید به مجازات های سنگین نکنند. زندان ها مملو از زندانیان سیاسی بودند و جنازه-ی جوانان انقلابی را در گورهای جمعی با بلدوزر می پوشاندند.
«اعتراضات خیابانی «زنان انقلابی» که با شعار «ما انقلاب نکردیم، تا به عقب برگردیم» و «نه روسری، نه توسری» به میدان آمده بودند، با چماق و اسید پاشیدن از جانب اراذل و اوباش حزب اللهی و خواهران زینب جواب می گرفت. [آنها] زنان معترض را «عروسک های غربی» می نامیدند.

این زنان مدرن و «غیرانقلابی» بودند که به حجاب اجباری اعتراض داشتند؛ «انقلابیون» به هجوم به زنان ایرانی و توجیه و تاویل های کمونیستی/اسلامی/ملی-شان در روزنامه ها و مجلات «انقلابیون» هنوز هم قابل دسترسی است.
عدم اعتراض پوشش زنان معترض در هشت مارس 1979 نشان می دهد که این طیف ِ انقلابیون نبودند که به روسری و توسری اعتراض داشتند!]
«در آن زمان زهرا رهنورد سردبیر اطلاعات بانوان به نام «پویندگان راه زینب» بود. او و همکارانش تلاش بسیاری برای بازگرداندن زنان به خانه و وظایف خانه داری کردند. زهرا خانم در این نشریه، زنان را منشا اسلام دانسته و کشف حجاب در زمان رضا شاه بزرگ را به معنی تجاوز به ملت و اسلام تعبیر کرد. [چه کشفی؛ برای همین باید به زهراخانم جایزه داد!]
ادامــــه[+]