بمب اتم، جنگ و ... دیگر هیچ

نادره افشاری

هر روز که می گذرد، ابـر سیاه جنگ بیشتر و پهـن-تر بر ایران سایه می اندازد. دولت های غربی که در این سال های «بمب بازی» حکومت اسلامی، با هیچ ترفندی نتوانسته اند این حکومت چموش را سر میز مذاکره بنشانند و در نهایت مانع دست یافتنش به ابزار کشتار جمعی شوند، این بار علنا و عملا در مرزهای پیرامونی کشور به تحرکاتی مشغولند که می تواند وحشتناک باشد. اعلام دومین آزمایش هسته-ای حکومت اسلامی، آن هم در متن خاک ایران، نگرانی های غرب را افزایش داده است. این تحرکات و این تهدیدات می تواند عواقب جبران ناپذیری برای شهروندان، برای صلح، برای جنبش نوپای مدرن درون کشور و به ویژه برای تمامیت ارضی کشور داشته باشد.
حکومت اسلامی هم در هر دو وجه آن، برای این که بتواند اعتراضات مردمی را راحت-تر در درون کشمکش های درون جناحی حکومتی حبس کند، ناشیانه و نابخردانه بر طبل جنگ، با جنگ طلبی ذاتی-اش می کوبد و زندگی ایرانیان و صلح جهانی را به بازی می گیرد. انفجارهای انتحاری در کشورهای روسیه و عراق و کمک های بیدریغ نظامی به طالبان افغانستان و تروریست های لبنانی و فلسطینی، همچنین پولشویی کلیت نظام را در همین راستا باید ارزیابی کرد.
حکومت اسلامی عمد دارد به جهان غرب، همچنین کشورهای عربی بقبولاند که هر روز به تکنولوژی پیچیده-تری در راستای ساختن بمب اتم دست می یابد. این حکومت مرگ پرور با این «خودنمایی»ها می کوشد کشورهای منطقه-ی خاورمیانه و تمامی جهان غرب را به وحشت اندازد و ایشان را ناگزیر به لشکرکشی به ایران کند. این ترفند ضد انسانی و ضد ایرانی حکومت اسلامی می تواند پیش زمینه-ی جنگی خانمانسوز از نوع جنگ های جهانی اول و دوم باشد و جهانی را به آتش بکشد. شوربختانه به دلیل وحشیگری ذاتی و زندگی گریزی عقیدتی متولیان اسلامیست [بن لادن، خامنه ای و دیگر جریان های اسلامیست] این درگیری این پتانسیل را دارد که به جنگی بسیار فجیعتر از آن دو جنگ جهانی بدل شود و بشریت را با پرسش «بودن یا نبودن» رو در رو کند؛ به ویژه تاکید چند باره-ی برنارد کوشنر وزیر خارجه-ی کشور فرانسه را نباید دست کم گرفت.
اگر «بخت» با حکومت اسلامی یاری کند و اگر این نظام جنگ طلب «فرصت» آزمایش دومین بمب هسته-ای-اش را در خاک ایران بیابد، در گام نخست همین نظام اسلامی است که از صفحه-ی روزگار محو خواهد شد. حمله کنندگان در این یورش دقیقا سرنگونی خود حکومت را در برنامه دارند؛ چه تنها نقاط استراتژیک ایران را بزنند، چه بتوانند کشور را اشغال کنند! با این همه

آثار شوم این جنگ می تواند نتایج نامعلومی داشته باشد که قابل تصورترینش تجزیه-ی کشور، ویرانی و ناآرامی در منطقه و تبدیل شدن ایران به مردابی برای تخم ریزی بیشتر تروریست هاست که باز تهدیدی مضاعف برای امنیت جهانی است؛ تازه اگر خوشبیانه باور کنیم که همه چیز پیش از انفجار بمب اتمی اسلامی در خاک کشور روی خواهد داد!
من به عنوان یک شهروند ایرانی نمی توانم این تهدیدها را دست کم بگیرم. بنابراین از هم میهنانم می خواهم هرگونه که می توانند در برابر امکان حمله-ی خارجی گوش بزنگ باشند و بدانند که این خود حکومت اسلامی است که برای برون رفت از بحران خودساخته-ی سی و یک ساله-اش، زمینه ساز این جنگ، برای به نابودی کشاندن کشور است. حتی معتقدم که رجزخوانی های حکومت اسلامی برای کشاندن غرب به گزینه-ی حمله-ی نظامی نیز در همین راستاست که جهان را درگیر جنگی نابخردانه کند؛ شاید از این ستون به آن ستونش فرجی برای تداوم حکومت ننگینش باشد.

رجزخوانی ها و زمینه سازی های این نظام بحران زی و بحران زای اسلامی، برای تشویق کشورهای دیگر به حمله به ایران را دست کم نگیریم!


نادره افشاری
31 ماه مارس 2010 میلادی
11 فروردین ماه 1389 خورشیدی