کمی بيانديشيم ! ما را چه ميشود؟

مـن ايـرانـيـم آرمـانـم رهـائـی
از ايـن ديـن مـردم فـريب ريـائـی

::: مــزدک :::
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

"""""!!!!!"""""iiiii"""""iiiii"""""!!!!!"""""

"ايران، دشت هاي گسترده
مادران خوب
و روشنفكران بد دارد."
سهراب سپهری
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

تاريخ ايران، تاريخ "ايل"هاست نه تاريخ "آل"ها


بسياری از روشنفكران ما با ذهنيتی مذهبی و با فرهنگ دهاتی سرشت و شهری نمای خود، توسعه صنعتی و تحولات اجتماعی را "غرب زدگی" و "درهم ريختن مرزهای اجدادی" می دانستند(نمونه اش: جلال آل احمد)، و بسياری هم توسعه صنعتی و تجددگرائی رژيم شاه را "طوفان های بنيادكن اعتقادی و اخلاقی" می دانستند و لذا "برای نيرومند شدن در برابر هجوم ارزش های عقلی و مادی و فردی غرب" خود را با
حماسه كربلا و روايات اسلامی "واكسينه" می كردند(نمونه اش: دكتر علی شريعتی).
بعضي از روشنفكران لائيک هم انقلاب حضرت محمّد را "بزرگترين انقلاب تاريخ بشر" و پيام محمّد را "پيام يک انقلابی كامل عيار زمينی" می دانستند و لذا "بازگشت به سرچشمه" و "برابری و مساوات اسلامی" را توصيه می كردند(نمونه اش: دكتر علی اصغر حاج سيدجوادی).
"""!!!"""!!!"""!!!"""!!!"""!!!"""!!!"""!!!

کاوه: آيا يكپارچه كردن انواع اسلام ها، ما را از درك ويژگي ها و پيام هاي هريك باز نمي دارد؟ مثلا شما فكر
نمي كنيد كه اسلام آقاي دكتر عبدالكريم سروش كه اين روزها محور بحث هاي سياسي و مبارزاتي در ايران شده اند، با اسلام متفكران ديگر، تفاوت اساسي داشته باشد؟ حداقل آقاي سروش معتقد به جدائي دين از دولت هستند...


ميرفطروس: بنده در بارهء انواع و اقسام اسلام راستين در كتاب "ملاحظاتی در تاريخ ايران" مفصلآ صحبت كرده ام. در اين كتاب، بطور تطبيقی و مستند نشان داده ام كه وجوه متفاوت يا مشترک انديشه های خمينی، دكتر شريعتی و مجاهدين ـ خصوصآ در باره آزادی و دموكراسی ـ كدام ها هستند. انديشه های آقای سروش هم همان تشيع علوی و اسلام نبوی دكتر علی شريعتی و مجاهدين است با اين تازگی كه پس از تجربه خونين 17 ساله حكومت اسلامی، آقای سروش ـ اينک ـ با احتياط و شرمندگی و تأخير، از "جدائی دين و سياست" حرف مي زنند، با اينحال بايد بدانيم كه اين "موضع گيری" اساسآ براي حفظ و نجات اسلام است نه برای استقرار آزادی و دموكراسی در ايران. متفكرانی مانند آقای سروش اگر بخواهند روزی بين ايران و اسلام و يا بين آزادی و اسلام يكی را انتخاب كنند، آن يک، فكر می كنم اسلام خواهد بود نه ايران و نه آزادی. از اين گذشته، می دانيم كه آقای سروش ـ بعنوان يك فيلسوف و متفكر اسلامی ـ مدّت 17 سال در مهمترين ارگان فرهنگی رژيم(يعنی در شورای انقلاب فرهنگی) برای گسترش "انقلاب فرهنگی" و اسلامی كردن جامعه ايران(خصوصآ در "پاكسازی" دانشگاه ها و مدارس عالی)، نقش فعّال و اساسی داشته اند. در اين همه سال ها، فجايع هولناكی بر ملّت و ميهن ما گذشته است و آقای سروش، بعنوان يک روشنفكر متعهد، كجا بودند؟


گزیده ای از گفتگوی آقای علی میرفطروس چاپ شده در: فصلنامه کاوه، شماره 82، آلمان، بهار 1375 March - 1996

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''


ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم ، و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند
« بــابـــک دوســــتـــدار »

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

بــی خــدا وکــــــافــرم ؛ از اهــل ايــمــان نـيـســـتـم
زادهً ايــران زمــيـنــم ؛ مـــن مــســـلـمـان نــيــسـتـم