اسلام شناسي

مـــــن ايـــــــرانـــــيــــم آرمـــــــانـــم رهــــائــــي
ازايـــن ديـــــن مــردم فـــــريـــــب ريــــائــــــي

::: مــزدک :::
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

تاريخ ر’شد و گسترش اسلام و “ مسلمان سازي “ را نميتوان فهميد ؛ مگر آنكه: ابتدا خصلت “ خشن “ ؛ “ تند “ ؛ “ متجاوز “ و “ مهاجم “ آنرا بشناسيم .
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

««« بعداز ” آوار جمهوري اسلامي ” ( كه اينك هستي تاريخي ما را نابود ميكند ) و پس از فرو ريختن ديوارها و ’دگم هاي ” ايدئولوژيك ” ؛
ما بايد بيش از پيش ” فروتن ” باشيم. هنگام آنست كه ما بدور از كينه ورزي هاي به اصطلاح ” طبقاتي ” به يك درك معتدل
و مشترك از تاريخ خويش نائل آئيم. اين درك ’معتدل و ’مشترك از ” تاريخ ايران ” ؛ بستر ’مناسبي براي تفاهم و همبستگي ملي ما خواهد بود. »»»
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

دورهْ ” صفوي ” نيز ؛ دورهْ شديدترين استبداد سياسي و مذهبي بود. اين حكومت - اساسآ - حكومتي ديني بود و بهمين جهت ؛
علماي مذهبي بيش از رجال سياسي و علمي ؛ مقام و اهميٌت يافتند.
حكومت هاي ” صفوي ” با آوردن گروهي از علماي شيعي از نواحي ” لبنان ” ( جبل عامل ) كوشيدند تا اصول ” ايدئولوژيك ” يك حكومت شيعي را تدوين كنند
و لذا ” بحارالانوار ” ها و ” حق اليقين ”ها ( محمد باقر مجلسي ) پايهْ كار و ” قانون اساسي ” حكومت ” صفوي ” قرار گرفت.
با رسميت يافتن و استقرار مذهب ” تشيٌع ” ( كه با قتل عام ها و ’كشتارهاي ’گسترده همراه بود ) همهْ متفكران ؛ فلاسفه و شاعران آزادانديش
و حتٌي’ پيروان مذاهب ” تسنٌن ” مورد تعقيب و آزار قرار گزفتند ( بطوريكه بفرمان ” شاه عباس ” بزرگترين و معروف ترين نويسندهْ ” خط نستعليق ”
يعني ” ميرعماد قزويني ” را به اتهام ” تسنٌن ” قطعه قطعه كردند. )
ممنوعيت علم و فلسفه و تشويق و ترويج ” تعزيه ” ؛ گريه ؛ نوح خواني ؛ عزاداري و رواج ” خرافات مذهبي ” ؛ بار ديگر ؛ جامعهْ ” ايران ” را بسوي
انحطاط قرهنگي و اجتماعي سوق داد و باعث شد تا بسياري از شاعران و متفكران آزادانديش از ” ايران ” گريخته و به هندوستان متواري شوند.
در چنين شرايط دشواريست كه فيلسوف بزرگ ««« ’ملا صدرا »»» از ” حركت جوهري ” سخن ميگفت و شاعران و متفكران فراواني ؛
عليه ” خرافه پرستي مذهبي ” و ” زاهدان ريائي ” مبارزه ميكردند كه از ميان آنان ميتوان به شعرهاي ««« صائب تبريزي »»» اشاره كرد :
پشه از شب زنده داري خون مردم مي مكد
صائبا ! از زاهد شب زنده دار انديشه ’كن !


" برگرفته از كتاب «« ديدگاه ها »» گفتگو با :" عـــــلـــي مــــيـــــرفــــطــروس "
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''


ما - اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم ، و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.

ملتي كه تاريخ خود را نشناسد ؛ ناچار است آنرا تكرار كند
« بــابـــک دوســــتـــدار »
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''


بــی خــدا وکــــــافــرم ؛ از اهــل ايــمــان نـيـســـتـم
زادهً ايــران زمــيـنــم ؛ مـــن مــســـلـمـان نــيــسـتـم