تاريخ صاحب مقام های جهان اسلام !

مـــــن ايـــــــــرانــــــــيــــــم آرمـــــــــــانـــم رهــــائــــي ازايـــــن ديــــــــن مــردم فـــــــريــــــب ريـــــــائـــــــــي :: مــــزدک ::

تـــــــــاريــــــخ صــــــاحـــــب مــــقـــــام هــــــــای جـــــهـــــان اســــــــلام !


تاريخ صاحب مقام های جهان اسلام ؛ از اميرالموٌ منين های 144 گانهٌ آن گرفته تا رهبران سياسی چند هزارگانهٌ آن و تا بيضه داران شرع چند هزارگانهٌ به همان اندازه که از قدرت طلبان و از سودجويان آکنده است از مردان واقعی دين خالی است زيرا به چنين کسانی اگر هم گهگاه در اينجا و آنجا پيدا شده باشند ؛ هيچوقت اجازهٌ " فضولی " داده نشده است.
اگر از 263 پاپی که تا به امروز به جانشينی عيسی نشسته اند ؛ 32 پاپ بدست دشمنان مسيحيت کشته شدند.
در ميان خليفه های جهان اسلام بجز آخرين خليفهٌ عباسی ؛ حتا يکنفرشان بدست دشمنان اسلام کشته نشده است !
در عوض از جمع 144 اميرالموٌمنين عرب و ترُک هفت نفر به ضرب شمشير خود مسلمانان به قتل رسيدند.
سه نفر در بستر خواب بدست زنان يا خواهران يا مادرانشان خفه شدند.
يازده نفر مسموم شدند.
دو نفر با توطئهٌ نزديکانشان در حمام داغ کباب شدند .
سه نفر از افراط در مقاربت و سيزده نفر از افراط در باده نوشی
و يک نفر از پُرخوری مُردند.
يک خليفه بدست غلامان ترُک خودش در يک بزم همجنس بازی قطعه فطعه شد .
همين غلامان ترُک بيضهٌ اميرالموٌمنينی ديگر را آنقدر کوبيدند که مُرد و به دهان اميرالموٌمنين بعدی آنقدر آب نمک ريختند که خفه شد .
چشم پنج خليفهٌ را ميل کشيدند که يکی از آنها در حال کوری و گدائی در مسجدی مُرد.
يک اميرالموٌمنين ديگر در حين کبوتر بازی از پشت بام افتاد.
چهارده اميرالموٌمنين عثمانی بدست فرندان يا برادران خودشان خفه شدند .
يک اميرالموٌمنين به دارالمجانين فرستاده شد .
يکی ديگر خودکشی کرد و يکنفر به دار آويخته شد.
يکنفر نيز به اتهام قرآن سوزی خلع و تبعيد شد !!!
اجساد چهارده اميرالموٌمنين اُموی به فرمان خليفهٌ عباسی از گورهايشان بيرون کشيده شدند تا پس از شلاق خوردن در آتش سوزانده شوند و در دوران خلافت عُثمانی ؛ اصولا" قانونی از جانب مجلس فقها وضع شد که هر سلطان تازه ای که به سلطنت و خلافت بنشيند حق دارد کليه برادران خود را خفه کند تا مدعی برای خلافتش نداشته باشد.
حتیَ خانوادهً خود پيامبر از اين قانون جنگ قدرت برکنار نماندند ؛ زيرا هنوز سالی چند بر مرگ محمد نگذشته بود که همسر سوگلی او به روی علی پسر عم و داماد و خليفهً شوهرش شمشير کشيد و نزديکترين ياران اين پسر عم ؛ حتی آنانکه از جانب محمد به ايشان منتهای وفاداری و وارستگی خود " عُشره مُبشره " يعنی ده نفری شناخته شده بودند که در روز حساب يکسره به بهشت خواهند رفت در اين شمشيرکشی جانب دشمنان او را گرفتند.


برگی از کتاب« پس از هزار و چهار صد سال » " پژوهش و نگارش شجاع الدين شفا "
"""""""""""""""""""""""""



اينك - بيش از هر زمان ديگر نيازمند به شهامت و شجاعت اخلاقي هستيم تا حقيقت را ( همهْ حقيقت را ) ابراز كنيم ، و آنچه را كه تا حالا ( بدلايل مذهبي يا سياسي ) مدفون بوده از دل تاريخ مان استخراج كنيم.
« بــابـــک دوســــتـــدار »