Wednesday, September 28, 2011


ننگ بر دیکتاتوری، زنده باد جمهوری خواهی!


کوشان



ذهنم به سال 57 گریزی زد. استقلال آزادی جمهوری اسلامی. رهبر کیست؟ خمینی. آرمان چیست؟ "حزب فقط حزب الله رهبر فقط روح الله". عجبا. خب چه شود؟ حزب فقط رستاخیز بد هست. درست چرا پس تبدیل شود به فقط حزب الله! چون ما جمهوری را ندیده بودیم. به به! حزب، حزب جمهور مردم هست و این جمهورِ حزب الله خواستارند. محل اشکال هست. جمهوری که نام نیست. جمهوری نشان است. ما داریم این نشان را؟ تاریخ نشان داد.!

داشتم اخبار "بی بی سی فارسی" را گوش میدادم. در عالم خودم بودم که دیدم نشان می دهد "مدودیف و پوتین" دوشادوش هم در دالان سیاسی قدرت جمهوری دموکراتیک روسیه راه رفته تخت و نرد عشق سیاست می بازند. بی اختیار خنده-ام گرفت. نه از قیافه ایندو که خالی از جذبه نیست، نه از لباس-هایشان که اصلا شبیه همتای ایرانی آنها "پرزیدنت احمدی نژاد" نیست، و نه از تلخی تاریخ استعمار روسیه بر کشورمان ایران که بخواهم لبخند زهرآگین بزنم. خیر از شیرینی و حلاوت نظام جمهوری دموکراتیک در جهان آزاد.

این تقریبا گفته-ای بدیهی و بازتکراری ملال آور هست که نوع حکومت هرگز نمی تواند ضامن دموکراسی و مردم-سالاری حقیقی باشد. همیشه در تقابل مثال-ها فرانسه و آمریکا آورده می شوند برابر با ردیفی از کشورها مثل نروژ، هلند، بریتانیا، اسپانیا، ژاپن ، کانادا، استرالیا، بلژیک و... . ادامـــــه[+]

Labels:

0 شـمـا چــه می گوئيـد؟:

Post a Comment

<< Home