تولد ِ یک جریان ِ تبهکار

احمد پناهنده

«آن‌که حقیقت را نمی‌داند نادان است، آن‌که حقیقت را می‌داند ولی انکار می‌کند تبهکار است.»
و شگفتا که امروز بی بی سی دایه ی مهربانتر از مادر شده و برای تروریست های ایران اشک تمساح می ریزد.
باید به بی بی سی و همه-ی خدمه-های آن بنگاه سخن پراکنی گفت که اگر ترور و تروریسم ِمعمر القذافی در دهه-های گذشته محکوم است، چرا برای تروریست-های ایران جشن بزرگداشت چهل سالگی در غالب بررسی حرکت چریکی در ایران می گیرند؟
این سال-ها همیشه با خود می اندیشیدم و می اندیشم که چگونه است جریانی که با حمله-ی تروریستی به پاسگاهی در یکی از توابع لاهیجان که به قصد کشتن ژاندارم، مصادره-ی سلاح، خونریزی و خشنونت بود و سپس گانگستریسم را در ایران رواج داد، امروز آن حرکت آدمکشی و ضد انسانی و نا امن کننده-ی میحط اجتماعی را به عنوان تولد جشن می گیرند
جریانی که با خواندن سرگذشت تبهکارانی چون چه گوآرا، کاسترو و مشتی از این آدمکشان حرفه-ای محیط درس و دانشگاه را که با جانفشانی و مرارت بی دریغ ایران-دوستان برای آینده-ی بهتر ِ ملت ایران ساخته شده بود، رها کردند و چون آدمکشان حرفه-ای و دزدان سر گردنه سلاح بدست گرفتند و پاسبان و ژاندارم کشتند تا با برهم زدن امنیت بی همتای اجتماعی و رفاه همگانی، دیو خفته و به اندرون تاریک خانه-ی زمان فرو رفته را بیدار کنند و در جای جای ایران بر گرده-ی ملت ایران بنشانند تا تبهکاری خود را اینبار در ابعاد ضد ایرانی و حمایت بی دریغشان از این دیو بیدار شده-ی اسلامی و ضد انسانی ادامه دهند.

جریانی که اغلب افراد باقی مانده-شان به عبث ادعا می کنند از آن تررویسم ِ کور عبور کرده اند اما بدون هیچگونه ناراحتی وجدانی و یا پاسخگویی به نسل امروز و فردا و تاریخ، این تولد نا مبارک را جشن می گیرند.

اگر تروریسم بد است که هست و باید در همه-ی شرایط، عمل تروریستی را محکوم کرد، که باز اغلب دیده می شود همین میراث-دارن ِ تروریسم دیروزی، حرکت-های تروریستی را در حکومت اسلامی اینجا و آنجا محکوم می کنند، اما پرسش این است که این جماعت چرا عملکرد تروریستی خود و دوستان-شان را در دیروز محکوم نمی کنند که هیچ حتا آن عمل انسان کش و زندگی سوز شهروندان ایران را جشن می گیرند؟

پرسش این است که بر چه اصول و مبنایی، حرکت تروریستی را رد می کنید اما هنوز مزورانه نام ”فدایی” را یدک می کشید که هیچ حتا تولد ترور و تروریست را جشن می گیرید؟

پرسش این است که چگونه این جماعت حرکت تروریستی را در حکومت اسلامی محکوم می کنند اما همین حرکت ویران کننده-ی زندگی و جان ایرانی را در نظام گذشته، حرکت انقلابی و حماسی برای رهایی ارزیابی می کنند؟

آیا حق نداریم با این پیشینه و عملکرد مزورانه و ایران بر باده-ده ِاین جماعت آنها را یک ”جریان تبهکار” نام بدهیم و چنین جشنی را ”تولد یک جریان تبهکار” بنامیم؟

برتولت برشت می گوید:
«آن‌که حقیقت را نمی‌داند نادان است، آن‌که حقیقت را می‌داند ولی انکار می‌کند تبهکار است.»
آیا این عبارت پر معنای برشت شامل حال و عملکرد این جماعت نمی شود؟

و شگفتا که امروز بی بی سی دایه ی مهربانتر از مادر شده و برای تروریست های ایران اشک تمساح می ریزد.
به هوش باشیم که مبادا دوباره با چنین تبلیغات به غایت ضد ایرانی بار دیگر جوانان ما را خام کنند و به دام آدمکشان دیروزی و همکاران امروزی حکومت اسلامی بکشانند.


باید به بی بی سی و همه-ی خدمه-های آن بنگاه سخن پراکنی گفت که اگر ترور و تروریسم ِمعمر القذافی در دهه-های گذشته محکوم است، چرا برای تروریست-های ایران جشن بزرگداشت چهل سالگی در غالب بررسی حرکت چریکی در ایران می گیرند؟
چرا این جریان و عملکردهای ویرانگر و زندگی-سوز ِ شهروندان ایرانی و بویژه ترور کردن پاسبان و ژاندارم و افسر و تیمسار و سرآمدان نظام پادشاهی را محکوم نمی کنند؟

و باید به آنها گفت که ما هیچگاه آن کینه-ی دولت فخیمه-ی انگلیس، علیه نظام پادشاهی را فراموش نمی کنیم که در هنگامه-ی سال-های منتهی به بهمن سال 57 توسط همین بنگاه خبری شما، آتش بیار ویرانی ایران شدند.
عمل ویرانسازی که امروز علیه مصر و تلاش در جهت به قدرت رساندن اخوان المسلمین انجام می دهید.
در پایان مایل هستم به همه-ی افراد این جماعت که در درونشان این عمل جنایتکارانه-ی تروریستی دیروزشان را صادقانه محکوم کردند، صف خودشان را از این جریان تبهکار جدا کنند و به ایران و ایرانی گره بخورند و سازمان یا حزبی تشکیل دهند که سرفرازی ایران و ایرانی، سر لوحه-ی برنامه-شان باشد و از خشونت در هر شکلی پرهیز کنند و در شکل مدرن امروزی، یک مبارزه-ی سیاسی را همراه با دیالوگ، در جهت متحد کردن همه-ی نیروها علیه حکومت اسلامی پی بگیرند.

چنین باد
احمد پناهنده[+]
بهمن 2011