«جنگ، ادامه سیاست با ابزاری دیگر است»

رابطه دو شعار با «جنـگ برای صلـح»

الاهه بقراط

هنگامی که صلح از طریق [شيـوه] اینان [رژيـم اشغالگر جمهوری اسلامی] در خطر قرار می‌گیرد، آنگاه جنگ، ناگزیر می‌گردد.
ایرانیان حق دارند هنگامی که سخن از «خطر»، «تهدید» و «جنگ» می‌رود، خود را مخاطب احساس کنند.
امروز شرایط به گونه‌ای است که احساس صلح و امنیت، هم از آنکه سرکوب می‌کند، و هم از آنکه سرکوب می‌شود، رخت بر بسته است!؟

نه این مردم، مردم سی سال پیش هستند و نه این رژیم، رژیمی است که تازه با وعده و وعیدهای آزموده نشده بر سر کار آمده باشد
و نه جنگ، جنگی است که مانند عراق طمع به خاک ایران داشته باشد!

این بدبینی نیست اگر بر این باور باشیم که ذلیل و ضعیف شدن ایران اگر آرزوی همسایه‌ها و کشورهای منطقه نباشد، دست کم سبب ناراحتی و زیان آنها نیز نخواهد شد.
[رژيـم اشغالگر] جمهوری اسلامی! نمی‌داند در صورت درگرفتن یک جنـگ، نیروی خود را به کدام جبهه گسیل دارد؟؟؟
تا با کلید پلاستیکی بهشت بر گردن «شهید» شوند!؟

«زندانی سیاسی آزاد باید گردد». تا زمانی که این شعار در ایران تکرار می‌شود یعنی هنوز انسان و شهروند ایرانی امنیت فکر، بیان و فعالیت ندارد.

«تحجر، جنایت، دو پایه ولایت!»
آیا آن زمان نبودند کسانی که برای حفظ «ولایت» روحانیان بر زندگی اجتماعی و فرهنگی مردم حاضر بودند غرق در «تحجر» دست به «جنایت» بزنند؟ آیا قتل امیرکبیر و قرة العین و میرزاآقاخان کرمانی، قتل صوراسرافیل و ملک المتکلمین، قتل احمد کسروی در صحن دادگستری و همین امروز قتل‌ نویسندگان و دگراندیشان را نمی‌توان در کارنامه «تحجر و جنایت» مدافعان و فداییان «ولایت» نوشت؟ مشکل در «فقاهت» نیست بلکه در جایی است که «فقیه» به «ولی» تبدیل می‌شود و یک تنه حکومت می‌کند.
خمینی بنیانگذار نظام [رژيـم اشغالگر] جمهوری اسلامی بود و نه یک ایران آزاد و آباد و سربلند! او نمی‌توانست چیزی جز این باشد. حکومت ولایت فقیه (چه مطلقه چه غیرمطلقه!) بیش از آن با «تحجر» پیوند داشت که بتواند برای اعمال «ولایت» خود بر جامعه دست به «جنـایت» نزنــد.


این تصویریست که در تاریخ خواهد مانـــد
این تصویریست که در تاریخ خواهد مانـــد تا بار دیگر نشان دهد چگونه می‌توان با پشتیبانی 98%ی، از شانه‌های مردم سقوط کرد و به زیر پای آنها افتاد.
تا زمانی که مردم حق و قدرت خود را مطالبه می‌کنند و مدافعان «تحجر» برای حفظ «ولایت» از یک سو به «جنایت» و از سوی دیگر به تهدید جهان می‌پردازند، نمی‌توان مطمئن بود که مجموعه این شرایط به «جنگ» منجر نخواهد شد.
جنگی که دیگران برای حفظ «صلح» ناگزیرش می‌پندارند!؟
صلحی که اوباما جایزه‌اش را پیشاپیش دریافت کرده است!
کیهان لندن 17 دسامبر 09
الاهه بقراط
www.alefbe.com