Wednesday, October 05, 2005

در سوگ خــدای يکتــا


تاريخ رشـد و گـسترش اســلام را نمی توان فـهـمـيـد مگـر اينکـه ابتـداء
خصلـت خـشـن، تــنـد، مــهــاجــم و مــتــجــاوز آنـرا بشنـاسيـم.
مـيـرفـطـروس

~!~*!*!*~!~*!*!*~!~*!*!*~!~*!*!*~!~

من ملت ایران را سزاوار حقارتی که امروز گریبانش را گرفته است نمی دانم. زمان شمشیرکشیدن و شمشیر زدن نیز گذشته است، اما نای فریاد کشیدن را دارم. از اینروست که بانگ فریادم را بلند کرده ام تا به گوش همگان، حتی به گوش آنهایی که با زمزمه های دایه های مهربانتر از مادر به خواب اصحاب کهف فرو رفته اند برسد:
« من بر خلاف کسانی که تلاش می کنند حکومت اسلامی ایران را سرنگون سازند، به دنبال آن هستم که خدای یکتای ادیان توحیدی و در رأس آن الله اکبر را از خدایی بیاندازم»

به نقل از فصل پنجم کتاب «بشارت – خدا به زادگاهش باز می گردد» (ص262)-
[+] هوشنگ مـُـعين زاده

0 شـمـا چــه می گوئيـد؟:

Post a Comment

<< Home