تا کجا بایــــد ؟

تا کجا باید عقب نشست؟
سعید قاسمی نژاد

سرنوشت ما را هزاران مشت گره کرده مشخص خواهند کرد نه هزاران امضای یک نامه ی اینترنتی.سرنوشت ما بر روی آسفالت های داغ خیابان های دانشگاه و شهر تعیین خواهد شد نه در کوچه پس کوچه های وبلاگ ها و سایت های اینترنتی.سرنوشت ما را سخنرانی هایمان در میتینگ های خیابانی تعیین خواهند کرد نه نجواهایمان در اتاق های دربسته.اینک آخرالزمان است، نبرد نهایی نزدیک است و مبارزه ای در پیش ، دیده بانی را رها کنید از دور دست ها کسی نخواهد آمد.سوار سپیدپوشی در راه نیست آن گرد و غبار که می بینید لشگر جرار دشمن است.در یک سو شر لشگر آراسته تا بر عاشقان بتازد و در یک سو خیر برپاخاسته تا طرحی نو در اندازد.میان ما و آزادی دریایی از خون فاصله است؛ میان ما و آزادی مغاکی دهان گشوده که تنها با استخوان های دشمنانمان پر خواهد شد؛ میان ما و آزادی مردابی از چرک و کثافت فاصله است ؛ چرک و کثافت را باید روبید.هر کس جز این بگوید دروغ می گوید.شر پیوسته فتنه می انگیزد و پیش می آید .یک بار دیگر پرسش این است : تا کجا باید عقب نشست؟
ادامــهء متن کامل در « ايـران پـرس نيـوز»[+]