Friday, February 18, 2005

تـرويج خـرافات مـذهبــی و باورهای متـروک تشيع

تاريخ رشـد و گـسترش اســلام را نمی توان فـهـمـيـد مگـر اينکـه ابتـداء
خصلـت خـشـن، تــنـد، مــهــاجــم و مــتــجــاوز آنـرا بشنـاسيـم
« مـيـرفـطـروس »
×!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!×
برای ديدن گزارشهای تصوير [+]

مدرنيته: بايست ها و بن بست هاى پيدايش آن در ايران

تا زمانى كه جامعه ايران از اين سيكل خون و عزا و شهادت، و از اين هـمه خرافات سياسى ـ مذهبى رها نشود، مسئلهء تـجدد و استقرار آزادي و دمكراسي در ايران ـ هـمچنان ـ لاينحل باقي خواهد ماند. جامعه اي كه از ٣٦٥ روز سال، بيش از ٣٠٠ روز آن را روزهاى عزا و شهادت و روزه و روضه خوانى تشكيل مى دهد چگونه مى تواند هـمراه و هـمگام جهان شتابان و پيشرفتهء امروز باشد؟... اين فرهنگ كربلا و تعزيه، اين فرهنگ قربانى و شهادت (كه ُمّرَوج خشونت و خون است) اين فرهنگ عزا و مصيبت و زارى، و اين موسيقى غم و ناله و اندوه، قرن هاست كه توان تـحرك و تـجدد را در جامعه ما (و ديگر كشورهاى اسلامي) خشكانده اند.
ملتـی كه روزگارى هر ماه و سالش با جشن ها و پايكوبى هابپايان مى رسيد، ملتـی كه روزگارى شادى و شادزيستن جزو آئين ها و عقايد اصلى او بود چرا اينك بايد خاكسترنشين اينهمه زارى ها و عزادارى ها باشد؟ (در باورهاى زرتشتـى، زرتشت حتـى خندان به دنيا آمده است.)... اين حرف ها ممكن است كه احساسات دوستان مذهـبى ما را جريـحه دار نمايند، اما كسانى كه بدنبال تـجدد و جامعه مدنى هستند تنها به احساسات و عواطف خويش تكيه نمى كنند چرا كه تـجدد و جامعه مدنى يعنى چيرگى عقل بر احساسات. ملت هاى آزاد جهان پا بر سرِ كُرات و سماوات گذاشته اند در حاليكه ما ـ هنوز ـ سر در پاى افسانه ها و خرافات گذاشته ايم. مى خواهم بگويم كه از درون اين دستگاه فرتوت فكرى ـ مذهبى و از درون اين امام زاده بازى هاى سياسى ـ مذهبى، ما نمى توانيم به تـجدد و جامعه مدنى و آزادى و دموكراسى برسيم.

متن کامل گفتگوی "ميرفطروس" با نشريه تلاش، شماره ء ٤ ، مهر ـ آبان ١٣٨٠[+]
~!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!~

تـحـــريـم انتـخــابـات [+]
بـهـتــرين انتـخــاب

0 شـمـا چــه می گوئيـد؟:

Post a Comment

<< Home